the fall

μια συνηθισμένη μέρα στην δουλειά.



ας ζωγραφίσουμε λίγο για να δώσουμε λίγο χρώμα στην καθημερινότητα. βγαίνει τυχαία αυτό το μελαγχολικό ανθρωπάκι που πέφτει..



...
ας τονε σπρόξουμε το παλικάρι. ασε που είναι ήδη πεσμένος, οπως σε εκεινο το ρώσικο βιβλίο οπου κάτι παραμυθένια ανθρωπάκια πάνε να εξερευνήσουν την Σελίνη, και πέφτουν απο απροσεξία απο μια τρύπα στο εσωτερικό της, και τους δείχνουν να κατρακυλάνε και να κωλοτουμπίζουν στον αέρα, να πετάνε σαν μπουρμπουλίθρες..


και που πέφτει αυτός; πάνω ή κάτω; εκεί που οδηγούν τα βέλη. τεσπά :) μπορεί να πέσει κάπου καλά. ουδέν κακό αμιγές καλού. να σπάσει η κορνίζα και το προστατευτικό γυαλί, και να χτυπήσει λίγο στην κεφάλα - αλλά όχι πάρα πολύ. και εν τέλει να γυρίσει και το κεφάλι του, και να μας κοιτάξει στα μάτια :) και να χαμογελάσει.

έτσι είναι τα πράγματα.

3 comments:

  1. νύχτες προβληματισμού :)

    πολύ ωραίο το σκιτσάκι της πτώσης με τα ανάποδα βέλη!!

    ReplyDelete
  2. αρχικά ήταν μια μουτζούρα το ανρωπάκι - απο εκείνες που φτιάχνουμε οταν μιλάμε στο τηλέφωνο :) και του λέω. ροδοπάκι, τι κάνεις εκειπέρα; για κατέβα αμέσως! και μου λέει - εγώ τι; σε ενοχλώ; εγώ απλώς πέφτω. και του λέω - εϊ συ, κάτσε καλά, του λέω - τι πέφτεις; πάνω στο γραφείο μου; δεν θέλω ανεπιθήμιτους εγώ. και τότε αυτός μου γύρισε το κεφάλι και έκανε σαν να μην τον καταλαβαίνω - γιατί σταμάτισε να μιλάει. τεσπά - και με ντρόπιασε λίγο. και είπα να τον βάλω στο μπλογκ. έτσι για την ιστορία. έτσι μερικές φορές περνάω στην δουλειά :) πέφτουν ανθρωπάκια πάνω στο γραφείο, μιλάμε στα διαλείματα, κάνουμε κανένα τσιγάρο.. διάφορα τέτοια :) :Ρ καληνύχτα!

    ReplyDelete
  3. εμ...πες μου ότι κάνετε ένα τσιγάρο να καταλάβω πως βρέθηκε στο γραφείο σου in the first place :)

    (πλάκα κάνω)

    [καληνύχτα~~]

    :)

    ReplyDelete