σήμερα άκουσα..



Σήμερα άκουσα τον πιο πρόσφατο (2006) δίσκο των Deftones.. μου άρεσε πολύ - δεν φτάνουν βέβαια τα 1-2 ακούσματα που του έρηξα, πάντως τουλάχιστον το πρώτο κομμάτι στρυφογυρνάει συνεχώς στο κεφάλι μου, και στο mp3 player μου φυσικά. "Hole in the earth" λέγεται - α - έχει συγγένεια και με το ψευδόνυμό μου. Γενικά αρκετά τραγούδια απο το δίσκο έχουν πιο πολλά μελωδικά φωνητικά, με το γρύλισμα να έχει πιο συμπληρωματικό ρόλο (ταιριάζει τέλεια σε μερικά έντονα σημεία). Αυτά τα φωνητικά του Chino Moreno πρόσεξα, και γενικώς πιο αργό, πιο εσωτερικό στυλ - που συνεχίζει ομως να είναι πολύ φορτωμένο ψυχικά. Τα φωνητικά μου έφεραν στο μυαλό μέχρι και την Bjork, εκτός απο τον Thom Yorke. Είναι πολύ έντονα, πολύ εκφραστικά και πολύ φευγάτα..

Βαζω εδώ το παραπάνω κομμάτι, και ενα instrumental απο τα μέσα περίπου του δίσκου. Απολαύστε υπεύθυνα.

Υπάρχει εδώ και το blog τους ενώ ηχογραφούν τον καινούργιο τους δίσκο.. Εχει ενδιαφέρον για τα playlists που βάζουν που είναι ότι να'ναι.. περα απο το οτι ειναι πολύ ωραία :) Toto + TheKnife + Dr.Dre + Brian Eno&Harold Budd + Elvis Presley + Broadcast.. εκτός απ'αυτά που δεν ξέρω..

Το τελευταίο τραγούδι απο το δεύτερο playlist είναι των Psapp. Και ποιοί είν'τούτοι; Τέλος πάντων.. διάβασα κάπου οτι φτιάχνουν πειραματική μουσική με παιδικά.. παιχνίδια - τουλάχιστον, οντως ακούγεται να χώνουν πολλούς περίεργους ήχους στην μουσική, που είναι πολύ όμορφη και απο μόνη της. είναι πολύ ενδιαφέρουσα φάση.. μου φέρνουν στο μυαλό λιγο απο CocoRosie, εκεί που παίζουν με παιδικά ξυλόφωνα ή τελος πάντων ότι έπαιζαν τότε στην συναυλία.. τώρα ποιος θα περίμενε να βρω κάτι τέτοιο απο την σελίδα των deftones? Είναι απο τα πιο όμορφα πράγματα του μουσικού ψαξίματος.. Εδώ η myspace τους σελίδα.. :) Έχει πολύ πολύ ωραία τραγούδια. Σαλέπι, εδώ σε θέλω :)

θεραπεία απο κουφές γάτες;

πήγα να κατεβάσω κάτι απο το rapidshare, βλέπω κατι γατιά πάνω σε γράμματα.. με ρώτησε αν θέλω να παίξω; θα μου πεις - δεν έχεις πληρώσει, κάποιος λόγος θα πρέπει να υπάρχει να το κάνεις εν τέλει.

:) τεσπά, πες οτι σήμερα έχω όρεξη να παίξω. σε λίγο ομως για να κατεβάσεις κάτι θα σου προτείνουν να παίξεις παρτίδα σκάκι, ή να λύσεις κανένα σουϊδικό σταυρόλεξο. μην παραπονιέμαι ομως. και αυτούς τους ανθρώπους και τις υπηρεσίες τους πρέπει να τις υποστηρίζουμε με κάποιο τρόπο. λεω..

ανακάλυψα το troublegum των therapy? (είμαι κοντά στο να πω αυριο-μεθαύριο οτι ανακάλυψα τους nirvana, εδώ το έχω) και σκέφθηκα πως τοσα χρόνια δεν τους έψαχνα - γενικά την φάση της grunge και παρεμφερών ειδών την απέφευγα για κάποιο λόγο, παρόλα αυτά χαιρόμουν με κάτι albums οπως το twinaleblood των pyogenesis, που προέρχονται από καθαρά metal χώρο, και όμως παίρνουν αρκετά στοιχεία απο την grunge (έτσι το λέω, μπορεί να μην είναι ακριβώς grunge) ξεχωρίζω το πανκίζων και ζωντανό "nowhere", την επιτυχία (ακούω) "screamager" (αλίθεια, είναι θεικό τραγουδάκι, πως και δεν το είχα ακούσει πριν), το "lunacy booth" με φοβερό refrain με πολυφωνίες και κακό: "(christ) sin - it's all that you know", το επιβλητικό "unbeliever".. έχουν διασκευάσει και το "isolation" των joy division..! Eχουν κοπέλα σε backing φωνητικά σε κάποια refrains, ή μου φαίνεται;



και μιλώντας για παρεξηγημένες μουσικές (για τον εαυτό μου μιλάω μόνο) και για διασκευές, βρήκα και κάτι διασκευές των deftones πάνω σε "wax & wane" των cocteau twins και στο "no ordinary love" της sade (υπάρχουν σε cd+dvd συλλογή B-sides & rarities - υπάρχει και στο μετρόπολις αυτή την στιγμή σε προσφορά) χάρηκα ιδιαίτερα, ειδικά με το no ordinary love, γιατί δεν είναι συχνό να ακούς ενα "σκληρό" συγκρότημα να διασκευάζει κάτι τόσο ευαίσθητο και - να το πω popular - οπως την Sade.. (ok, μου έρχονται στο μυαλό κάτι άλλες διασκευές οπως του Frozen της Madonna) - γενικά οι deftones μ'αρέσουν γι'αυτή την ευαίσθητη πτυχή τους..


να τι κιθάρα θα πάρω

θεέ μου, αυτό το πράγμα παίζει ο Pat Metheny σε μερικά άλμπουμζ του... λέγεται Pikasso, είναι custom-made.