μουσικές των ημερών

από την βόλτα μου το προηγούμενο Σάββατο αποκόμισα μερικά μουσικά διαμάντια (κάποια γνωστά, και κάποια που μου προέκυψαν στα ξαφνικά). Ήτοι, το θαυμάσιο "Wild tales" του Graham Nash (1974) - το δεύτερο σόλο άλμπουμ ενός απο τα ιδρυτικά μέλη των άγγλων The Hollies. Ομολογουμένως, με τράβηξε λίγο το εξώφυλλο. Μαθαίνω επίσης, ότι είναι και συλλέκτης καλλητεχνικής φωτογραφίας, και φωτογράφος in his own right. Πάντως, το συγκεκριμένο άλμπουμ δεν εγκαταλείπει τα αυτιά μου ούτε για μια ώρα, που λέει ο λόγος. Αν δεν το ακούω, το θυμάμαι και το συγοψυθιρίζω. Είναι πολύ γλυκό και αρκετές φορές λίγο μελαγχολικό, και αρκετές φορές απλά θα χαρακτηριζόταν σαν ποπ/ροκ. Πάντως είναι πολυ μελωδικό και σου κολλάει.. Περιέχει και δύο γλυκές γλυκές μπαλλάντες - το I miss you και το Another cradle song.

Το άλλο διαμάντι είναι το "Waiting" των Fun Boy Three (1983), ενα συγκρότημα από τρία πρώην μέλη των παλαίμαχων ska-revivalists The Specials. Είναι κατά κόρον 80's άλλοτε αλτέρνατιβ και άλλοτε ντεκαντάνς pop, με funky, jazzy και ska στοιχεία. Συμμετέχουν και οι κοπέλες από τους Bananarama, σε ρεφραίν κλπ. Έχει επίσης μπόλικα πνευστά και βιολινιστά, που το καθιστά πολύ ενδιαφέρον.. την μίξη του ποπ και ska την πάω πολύ - όπως με το Our house και άλλα γνωστά κομμάτια που είχαν κάνει και οι Madness. Και σε αυτό με τράβηξε το εξώφυλλο που στάνταρ επίτηδες έχει τα τρία μέλη φωτογραφημένα με πολύ λυπημένες και down φάτσες, τόσο πολύ που θες να μπεις στο εξώφυλλο μέσα και να τους χαϊδέψεις το κεφάλι, και να πεις - τι έγινε ρε παιδιά... Η μουσική είναι πιο lively απο τις φάτσες τους. Το μαλλί του Terry Hall κλασσικά 80's - τέλειο :) Το Tunnel of love σε ρυθμούς tango (νομίζω).. το The things we do επίσης ΠΑΡΑ πολύ τέλειο...

Επίσης πήρα το Flesh+blood των Roxy Music (1980) - ένα απο τα δύο 80'ς slick άλμπουμς τους (το άλλο είναι το Avalon) - τα έβγαζαν παράλληλα με τα προσωπικά τους άλμπουμζ - αν και αυτά πλησιάζουν πιο πολύ την σόλο καριέρα του Bryan Ferry. Συνεχίζουν να είναι πολύ ωραία όμως. Πολύ catchy και μοδάτα, με στυλ, με μελωδία, χωρίς υπερβολές. Κάποτε το είχα λατρέψει το άλμπουμ, στα πρώτα χρόνια του ΤΕΙ.. Είναι υπερφορτωμένο όλο κλασσικά κομμάτια, όπως το εξαίσιο Same old scene.

Επίσης στα credits του Σαββάτου ανήκουν η συλλογή The Kink Kronicles με κάποια γνωστά τέλη 60'ς κομμάτια των Kinks (με το τέλειο Waterloo sunset, και άλλα πολλά πολλά), και το High in-fidelity των REO Speedwagon (τους τελευταίους πως τους θυμήθηκα ούτε εγώ το κατάλαβα)

Αυτά κάνω τις τελευταίες μέρες τα πολύ βράδια.. Ακούω τα παραπάνω, χτίζω cityscapes με το Tetris και βλέπω ταινίες, άμα λάχει.. Και κοιμάμαι στις 1-2 κατά μέσο όρο. Γι'αυτό θέλω ηρεμία το πρωί και την μουσική μου. Το ζητάει ο οργανισμός μου... Στην δουλειά κάνω αποτοξίνωση.