φοριαμοί ορθάνοιχτοι, σκοποί στο περιθόριο, κψμ μια όαση γλυκιά με mad στον τοίχο και παγωτά στην μισή τιμή (cortnettάκια, magicάκια, cart d'orάκια) - μια αναπνοή να πάρω, μισό λεπτό - το πρωϊνό με το ρολόϊ στο χέρι, καθαριότητες με άγχος, επαγρύπνηση, πόλεμος στις γόπες, άφθονη καχυποψία... ακους το βιολί του καθενός, γνεύεις το κεφάλι, σιωπιλή συμφωνία
το εγερτήριο, ο μαγικός αυλός που αναπτερώνει, η σημαία - ήχος που ερεθίζει, πράξη χωρίς σκέψη, όρθιοι ρε μαλάκες, είναι ο λοχαγός πάνω, γιελάκια, καμπάνες, λουλούδια, MG3, ξυφολόγχες, βουλωμένοι νυπτήρες, ύπνος, τσιγάρα, ζεστή σοκολάτα απο μηχάνημα πλαϊ στα μαγειρία, σκόνη απο τα ελικόπτερα που έρχονται και φεύγουν, πανικός το σαββατόβραδο, και έτσι για να κλείσουμε καλά.. μακάρι να είχα να πω κάτι καλύτερο :) αλλά δεν μου βγαίνει κάτι άλλο
έφαγα άκυρο πανηγυρικό (απο τις κουλές εκφράσεις που μαθαίνω στο στρατό) στην στρατολογία χθες, ήθελα να την πω σε κάποιον, να βρω κάποιον υπεύθυνο και να του φορέσω πακέτο την ταλαιπωρία που έφαγα εκει που δεν ήξερα τι θητεία θα κάνω επιτέλους, τώρα που έμαθα όλοι μου λένε να μην τσαντίζομαι τζάμπα - ότι υπεύθυνος δεν υπάρχει. ας το πάρει το ποτάμι. καλά. οκ.
τεσπα :)