storm by cloud

νομίζω πως μεγάλωσα αρκετά και πλέον μπορώ να προσεγγίσω τους ιδιαίτερους αισθησιακούς προβοκατόρικους die form... δεν ξέρω να ξεχωρίζω τους περιόδους τους, πάντως το κάτω το κομμάτι απότι φαίνεται είναι αρκετά διαφορετικό απο το γενικό τους ύφος.. είναι σκέτο γλυκό παιχνίδι - δεν ξέρω τι λένε οι στίχοι, δεν θα εκπλαγώ αν μιλάνε για τίποτε ολίγον μακάβριο (και ναι, μιλάνε για κάτι μακάβριο που δεν νομίζω αυτή την στιγμή να θέλω να ψάξω παραπάνω), αλλά τέλος πάντων, εν τω μεταξύ θέλω να συνεχίσω να μιλάω in riddles πάλι. δεν σε καταλαβαίνει κανείς, ούτε εσύ τον εαυτό σου. μια χαρά. no need to explain anything to anyone



παρτε αλλη μια γλυκιά επίθεση στην λογική..