crom(my)

παραμ παμ παμ.
έλεγχος ταυτότητας στο μετρό, ένας αστυνομικός in full gear, ζητάει απο μια κοπελίτσα φρου φρου, δεν έχω του λέει, ε, λέει ο άλλος, αυτό όμως κανονικά σημαίνει ότι πάτε για εξακρύβωση στο τμήμα κλπ μπλα μπλα - την άλλη φορά να την έχετε μαζί σας, ζητάει απο την δίπλα κοπελίτσα, ουτε εγώ την έχω του λέει - μάλιστα - ντάξει εκτός υποψίας, ρωτάει εμένα τώρα. του λέω την έχω μαζί μου, (λίγο ταραγμένα, - πέρναγα λίγο φάση τώρα ξύπνησα, είμαι bit hung over και η φωνή μου είναι 2 οκτάβες πιο κάτω απο την συνηθισμένη, απο τα χθεσινά τσιγάρα), - αλλά γιατί γίνεται έλεγχος, έχει γίνει κάτι εδώ; - έ, μου λέει, μ'αυτά που γίνονται τελευταία.. κοιτάζει την ταυτότητά μου. ε ντάξει τι να κάνουμε. μου λέει - αριθμός. τι; του λέω. μου λέει ποιος ο αριθμός της ταυτότητας; καλα, του λέω - αφου το γράφει πάνω στην ταυτότητα. χαχαχαχα καλά είμαι και χαζός. ναι μου λέει, ποιός είναι. του λέω που να ξέρω. μου λέει, καλά, δεν ξέρεις τον αριθμό της ταυτότητάς σου; καλά, του λέω, δεν τον θυμάμαι, (ήμουν έτοιμος να πω έλεος, γιατί να τον θυμάμαι; στρατό είμαστε; - μου βγήκε ενα λίγο έξαλλο "σε παρακαλώ" - αλλά μάλλον δεν είναι και έκφραση που αντιστοιχεί στην περίσταση - το "σας παρακαλώ" ταιριάζει πιο καλά, μικροαστικό ε;) απο που είστε. τώρα φανερά πιο τυπικός. κλασσικά. του λέω απο που είναι η καταγωγή μου. τελος πάντων, το ονομα του πατέρα; του λέω. της μητέρας; του λέω. πως; μου λέει; του ξαναλέω. εντάξει, μου την δίνει πίσω την ταυτότητα και προχωρά στον επόμενο.
χθες πέρασα σε ταξί απο την ομόνοια νύχτα, και ήταν "καθαρή", φαίνεται μόλις σκουπισμένη, καμία σχέση απο το πως την είχα συνηθίσει. πλέον είναι και φρεσκοαιματοβαμμένη και πονεμένη περιοχή εκειπέρα, και ίσως να κουβαλάει μια κουρασμένη σοβαρή αύρα. calm after the storm calm before the storm.

we sleep between the storm that was, and the storm which fails to come


σπιτι μετά η μανα μ - μπράβο τους, μας προστατεύουν οι άνθρωποι, κ ο άλλος ο φίλος της, είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε κάποιο στοιχείο ταυτοποίησης πάνω μας κάθε στιγμή. ναι, ναι, δεν αντιλέγω, - απλώς το περίεργο με αυτή την υπόθεση ελέγχων είναι γενικά το προσωπείο του "υπόπτου" που σου φοριέται πριν και κατά τον έλεγχο, ένα προσωπείο που με διάφορες μεθοδεύσεις και συγκεκριμένο τρόπο διεξαγωγής του "ελέγχου" μπορεί να σου καταστήσει εκ των πραγμάτων "ένοχο", αν όχι για αξιόποινες πράξεις, τότε τουλάχιστον ένοχο συναισθηματικά, ύποπτο και προσβεβλημένο. και τι ήθελα, και πως αλλιώς μπορούν να κάνουν την δουλειά τους;

εγώ φταίω.

να πάψουμε να είμαστε ευαισθητούλιδες ρε μλκ (έτσι, να ακούγεται και πιο μπουνταλέικα)
cool down.
it's sunny.
i will go fishing.