μια αυτοσχέδια μετάφραση πολύ αγαπημένου κομματιού - δεν πρωτοτυπώ. είναι ενός κάλτ ρώσικου ροκ συγκροτήματος που το τελευταίο τους άλμπουμ (το δικό τους "μαύρο άλμπουμ") το έβγαλαν αφού διαλύθηκαν, λόγω του τραγικού θανάτου του τραγουδιστή και μνημειώδους ηγέτη τους Βίκτορ Τσόϊ σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Επαναλαμβάνομαι, αλλά αν στις δυτικές κοινωνίες στις δεκαετίες 80-90 - κυρίως '90, όταν η επίδραση των παρακάτω συγκροτημάτων εδραιώθηκε, έβλεπες στους τοίχους γραμμένα τα "the smiths" και "ramones" (και ενίοτε panx romana), στην ρωσία, εκτός από την περιβόητη λέξη με τρία γράμματα, έβλεπες το "Τσόϊ Ζει" - ήταν ενας τύπος αινηγματικός που πέθανε πριν ανακαλύψουμε το αίνηγμά του, ή ίσως μπορεί και να μην ήταν αίνιγμα καθόλου - συνδίαζε βαθιά μελαγχολία με πολύ δύναμη, γενναιότητα. είχε παίξει και σε μια καλτ ταινία, το Ιγκλά που σημαίνει Βελώνα - και είναι για παράνομη διακίνηση ναρκοτικών ουσιών και εγκληματικότητα στην εποχή της Περεστρόϊκα - έπαιζε εναν ήρωα που όλοι εμείς που την βλέπαμε την ταινία μάλλον τους ταυτίζαμε - δηλαδή τον Τσόϊ στην πραγματικότητα τον φαντάζομαι όπως ήταν στην ταινία.
Το ούρλιασμα των λύκων και γαύγισμα των σκύλων Δυνατά ως πόνο σφυγμένη γροθιά Αίμα χτυπάει στις φλέβες σαν πουλί Πίστη, ελπίδα, αγάπη αυτή Θα σηκωθούν χίλια χέρια Και η σημαία μας ψιλά Γαλάζιος ουρανός και ηλίου μορφή Όλα στις θέσεις τους, μα κάτι μου φταίει.
Πάνω μας στον ουρανό φέγγει το Αστέρι Δεν υπάρχει άλλος κανείς να μας βοηθήσει Σε μια νύχτα πολύ πολύ σκοτεινή
Νύχτα ήρθε, και μαζί της η καταιγίδα, Λυπημένη βροχή, και ο πλακατζής ο άνεμος Χέρια στις τσέπες, μάτια κάτω, και την γλώσσα στο στώμα. Ωχ, με τρώει μια μελαγχολία, Η πιστή μου φίλη - πίνε και διασκέδαζε, τραγούδα και χόρεψε, είμαι μαζί σου ακόμα.
Πάνω μας στον ουρανό φέγγει το Αστέρι Δεν υπάρχει κανείς άλλος να μας βοηθήσει Σε μια σκοτεινή, σκοτεινή νύχτα.
No comments:
Post a Comment