paranoia #2

Πολλές φορές σε αναστατώνουν πολύ πράγματα που τα έχεις και ο ίδιος, απλά δεν τα βλέπεις, η επιλέγεις να μην τα βλέπεις. Αν μου φαίνεται κάτι παρανοϊκό, μπορεί να είμαι παρανοϊκός με το αντίθετο αυτού του παρανοϊκου.. Ασε μετά αρχίζεις και σκέφτεσαι όλα αυτά, και μπερδεύεσαι πιο πολύ, και πιο πολύ. Φακ ιτ. Μετά προσπαθείς να είσαι χαμυλών τόνων σε όλα, αλλά και πάλι ότι να'ναι είναι γιατί ποτέ δεν είσαι ελεύθερος, γιατί υπάρχουν πράγματα που σε ενοχλούνε αλλά προσπαθείς να τα δικαιολογήσεις - και δεν σε ενοχλούν πια - επιφανειακά ή μη. Φακ ιτ. Τέρμα στις σκέψεις που μπερδεύουν.. Αλλά μηπως έτσι απλά τις αποφεύγω; ΤΕΕΡΡΡΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑ......

paranoia

In our world of blazing fast progress in technology, it's easy to become a paranoiac. When you learn that there is a product which is sold legally, that logs everything you type on your computer - well - maybe a thought passes your mind to take some defensive measures. I even found a page that cites reasons why key logging is not a thing one might be accused of.

http://www.spyarsenal.com/should-i-spy.html

OK, the companies that sell this stuff count on the same morality of a husband who has enough reasons to hire a detective to spy on his wife. They don't say that he may be a paranoiac. Or a person with an inner drive to spy, to gossip, to learn what's hidden in other people's minds. Man, isn't that sick? They say that in that and that year two suicides were prevented because parents were able to trace their children's intentions using the above programs. Yeah, I think that maybe thoughts of violent behavior would crawl into me too, if I was faced with such things..
Anyway - in the beginning I was just curious to find out if it's secure enough to type in my credit card number on public computers - well, and I found out that there are legal key loggers out there that advertise proudly that they are totally invisible - they base on the fact that every person has a right to know if something is destructing his/her relationship with other people. Well, I think that maybe these programs are for sick or malevolent people, and their reasons for existence are either to fraud, or spread paranoia in people's minds..

There's another program that even advertises that it can attach itself to an email, install itself, open backdoor in the recipient's computer and send screenshots and keystrokes to yourself. It's a free world, baby..


Here's a nice article to check out:
http://en.wikipedia.org/wiki/Keystroke_logging#Keylogger_prevention

Σάββατο 6/10

Το Σάββατο που μας πέρασε (6 Οκτώβρη) πήγαμε στο After Dark και είδαμε live τους Σύννεφα με Παντελόνια. Την συναυλία την άνοιξαν οι Κάπως Έτσι - έπαιξαν και αυτοί για αρκετή ώρα. Οι "Κάπως έτσι" είναι πιτσιρίκια εντελώς, άντε να είναι αρχές λυκείου, περισσότερο δεν μοιάζουν.. Το αξιοθαύμαστο είναι πως έχουν πολύ καλή δυναμική, παίζουν αρκετά δεμένα, και έχουν πολύ άνετη και ανοιχτή προς το κοινό κοπέλα στα φωνητικά - εχει δυναμισμό και ερμηνεύει καλά. Έπαιξαν κυρίως διασκευές/standards, οπως Hold the line, Keep on rockin' in the free world, Sweet dreams, ενα του B.B.King, Μοναξιά μου όλα :) Σε δεδομένη φάση ενος μικρού χαλαρού live ήταν πολυ ωραία η επιλογή. Έπαιξαν και ενα δικό τους - το "Τι είναι αυτό" - δεν το ξεχώρισα ιδιαίτερα, εκτός του ότι ηταν ευχάριστο. Μπράβο τους πάντως, και καλή επιτυχία.



Στην συνέχεια βγήκαν οι πρωταγωνιστές του λάιβ - Σύννεφα με Παντελόνια.. Δεν έχω παρακολουθήσει το συγκρότημα, ξέρω ότι έχουν δυο δισκογραφικές δουλειές, και πως ένα απο τα γνωστότερα κομμάτια τους είναι η διασκευή του Heartbeat city των Cars, με διαφορετικούς στοίχους. Πάντα είχα περιέργεια για το υπόλοιπο τους υλικό, και ενα live κατ'εμένα, είναι απο τις καλύτερες εισαγωγές στο συγκρότημα. Η παρουσία τους ήταν πολύ ζεστή - ειδικά η κοπέλα που παίζει ακκορντεόν και τραγουδά είχε πολύ ωραίο τρόπο, προλογούσε τα τραγούδια και μίλαγε με το κοινό - το οποίο, προς την απογοήτευσή μας, είχε λιγοστέψει πάρα πολύ. Έπαιξαν και διασκευές, και δικά τους τραγούδια, πολύ δεμένα και πολύ όμορφα, - ο κιθαρίστας ειδικά τα έδινε όλα. Απο διασκευές θυμάμαι το Roxanne, το Like a rolling stone, Blister in the sun, ενα πασίγνωστο του Σαββόπουλου κ.α.. Τα δικά τους κομμάτια δεν μου έκαναν πολύ εντύπωση, εκτός του ότι ήταν άρτια παιγμένα, με ανοιχτό, ελεύθερο και δεμένο στυλάκι - τα κατατάσσω στο ευρή πεδίο του ελληνικού απαλού ροκ, με έντεχνες επιρροές - το ακκορντεόν πρόσθετε κατα πολύ στην ζεστασιά όλης της φάσης.. Κρίμα που είχε παρα πολυ λίγο κόσμο..

Στον γυρισμό ο herr παππούς στο ταξί μίλαγε ασταμάτητα - είχε και ενα ραδιόφωνο χαλασμένο που ανα τακτά χρονικά διαστήματα άλλαζε σταθμούς :) Είχε πλάκα...



Δυστυχώς στις φωτογραφίσεις δεν πέτυχα και πάρα πολύ :)

MP3Tag - Universal Tag Editor

moved to http://spendmemycode.blogspot.com