the fall
μια συνηθισμένη μέρα στην δουλειά.
ας ζωγραφίσουμε λίγο για να δώσουμε λίγο χρώμα στην καθημερινότητα. βγαίνει τυχαία αυτό το μελαγχολικό ανθρωπάκι που πέφτει..
...
ας τονε σπρόξουμε το παλικάρι. ασε που είναι ήδη πεσμένος, οπως σε εκεινο το ρώσικο βιβλίο οπου κάτι παραμυθένια ανθρωπάκια πάνε να εξερευνήσουν την Σελίνη, και πέφτουν απο απροσεξία απο μια τρύπα στο εσωτερικό της, και τους δείχνουν να κατρακυλάνε και να κωλοτουμπίζουν στον αέρα, να πετάνε σαν μπουρμπουλίθρες..
και που πέφτει αυτός; πάνω ή κάτω; εκεί που οδηγούν τα βέλη. τεσπά :) μπορεί να πέσει κάπου καλά. ουδέν κακό αμιγές καλού. να σπάσει η κορνίζα και το προστατευτικό γυαλί, και να χτυπήσει λίγο στην κεφάλα - αλλά όχι πάρα πολύ. και εν τέλει να γυρίσει και το κεφάλι του, και να μας κοιτάξει στα μάτια :) και να χαμογελάσει.
έτσι είναι τα πράγματα.
ας ζωγραφίσουμε λίγο για να δώσουμε λίγο χρώμα στην καθημερινότητα. βγαίνει τυχαία αυτό το μελαγχολικό ανθρωπάκι που πέφτει..
...
ας τονε σπρόξουμε το παλικάρι. ασε που είναι ήδη πεσμένος, οπως σε εκεινο το ρώσικο βιβλίο οπου κάτι παραμυθένια ανθρωπάκια πάνε να εξερευνήσουν την Σελίνη, και πέφτουν απο απροσεξία απο μια τρύπα στο εσωτερικό της, και τους δείχνουν να κατρακυλάνε και να κωλοτουμπίζουν στον αέρα, να πετάνε σαν μπουρμπουλίθρες..
και που πέφτει αυτός; πάνω ή κάτω; εκεί που οδηγούν τα βέλη. τεσπά :) μπορεί να πέσει κάπου καλά. ουδέν κακό αμιγές καλού. να σπάσει η κορνίζα και το προστατευτικό γυαλί, και να χτυπήσει λίγο στην κεφάλα - αλλά όχι πάρα πολύ. και εν τέλει να γυρίσει και το κεφάλι του, και να μας κοιτάξει στα μάτια :) και να χαμογελάσει.
έτσι είναι τα πράγματα.
Subscribe to:
Posts (Atom)