:P
ν. 3386/05 παρ. 73 & 87
.. Από τις αντίστοιχες εφημερίδες κυβερνήσεως, με ελαφριές τροποποιήσεις:
Ν. 3386/2005, Άρθρο 73, Παρ. 2
"Ο υπήκοος τρίτης χώρας, κατά την διάρκεια της διαμονής του στην Ελλάδα, υποχρεούται να δηλώσει στις αρμόδιες Υπηρεσίες Αλλοδαπών και Μετανάστευσης:
Ν. 3386/2005, Άρθρο 87 - Κυρώσεις
Παρ. 4 (όπως τροποποιήθηκε από ν. 3536/07 αρ. 15 παρ.3, και έπειτα, από τον ν. 3613/07 αρ. 28 παρ. 6) "Στους υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις που προβλέπονται στην παρ. 2 του άρθρου 73 του παρόντος επιβάλλεται πρόστιμο ύψους διακοσίων πενήντα ευρώ και πεντακοσίων ευρώ σε περίπτωση υποτροπής"
(είχε λίγο από περιπέτεια το ψάξιμο των τροποποιήσεων)
("υπήκοος τρίτων χωρών" είναι πιο σαφές και πολιτικώς ορθό από "αλλοδαπός";)
...
Προχθές που πήγα να ρωτήσω για την καθιερωμένη ανανέωση της άδειας παραμονής μου στον δήμο Χολαργού όπου μετακόμισα πριν από.. κοντεύει ένας χρόνος (πότε πέρασε..), χαλαρά αλλά και διδακτικά μια υπάλληλος εκεί μου είπε πως το πρόστιμο δεν το γλιτώνω - επειδή δεν δήλωσα την μεταβολή της διεύθυνσης. Μου έδωσε και ένα χαρτί που το λέει στα ελληνικά και στα εγγλέζικα.
ΠΡΟΣΟΧΗ - Ν. 3386/05, ΑΡΘΡΟ 73. (...) (α.. το παθαίνουν και άλλοι δηλαδή; δεν είμαι ο μόνος.." παραβάτης" στα καλά καθούμενα; )
Εν τω μεταξύ την διεύθυνση την έχω αλλάξει και στην εφορία, και στο Υπουργείο Εσωτερικών όπου βρίσκεται η αίτησή μου για πολιτογράφηση. Για την άδεια παραμονής, ειλικρινά, δεν σκέφθηκα πέρα από ένα γρήγορο τηλεφώνημα στο παλιό δήμο που έμενα - δεν σημείωσα κιόλας τι μου είπαν, αλλά κατάλαβα ότι δεν χρειαζόταν να κάνω κάτι ιδιαίτερο, μιας και σε ένα χρόνο θα κατέθετα εκεί, στο καινούργιο δήμο, τα χαρτιά για ανανέωση άδειας παραμονής.
Μου το'πε κανείς; Ότι πέρα από όλη την ταλαιπωρία, έχω και υποχρεώσεις να ενημερώνω το ελληνικό κράτος για το κάθε βήμα μου; Μου διάβασε κανείς τις υποχρεώσεις μου; Μένω στην Ελλάδα 13 χρόνια, τελείωσα εδώ το σχολείο και ΤΕΙ, εργάζομαι και φορολογούμαι κανονικότατα από το 2001, δεν είναι πλέον η 2η πατρίδα μου, είναι η πρώτη (το τι σημαίνει πατρίδα για τον καθένα και το πόσο βαρύγδουπο νόημα έχει, είναι εντελώς άλλο θέμα). Μήπως η υποβολή προστίμου θεωρείται απόλυτα δικαιολογημένος και αυτονόητος τρόπος ενημέρωσης του αλλοδαπού για τις υποχρεώσεις του; Και ναι, είμαι αλλοδαπός, αισθάνομαι αλλοδαπός - όχι επειδή το θέλω, αλλά επειδή μου το επιβάλλουν, πρέπει να νιώθω υπόχρεος σε αυτή την χώρα που πατάω το έδαφός της. Κινώ υποψίες. Πρέπει να αναφέρομαι στην αστυνομία. Σαν να αφέθηκα ελεύθερος υπό όρους.
Και δεν με αφήνει αυτό το πράγμα, η χαρτούρα, η μιζέρια - και να ήταν μόνο αυτό. Πέρσι ακόμα είχε γίνει θέμα με την πρόσληψή μου που όταν ζήτησα το γνήσιο υπογραφής από τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας (που δεν τον έχω ξαναδεί, ούτε πρόκειται, άλλους 200+ υπαλλήλους έχει υπό την διεύθυνσή του - απ'αυτόν να ζητήσω να πάει στην αστυνομία δηλαδή - α - και στα ΚΕΠ μπορεί - να πάει ενα πρωί εκεί που θα έπινε τον καφέ του στα ΚΕΠ ο άνθρωπος να υπογράψει) και όλοι γούρλωσαν τα μάτια τους. ΟΚ, τελικά βρήκαν κάποιο τρόπο και πήρα το χαρτί. Φέτος πρέπει να το ξαναζητήσω - σαν χάρη, κάθε χρόνο τα ίδια, ως επιβεβαίωση ότι δεν με έχουν διώξει ακόμα (μήπως είναι κάτι το αναμενόμενο;)
Ή το άλλο - σε μια προηγούμενη εταιρία, έτυχε ένα επαγγελματικό ταξίδι στην Βαρκελώνη. Πήγα; Όχι βέβαια. Αλλοδαπός γαρ. Μα όχι, δεν είναι ότι δεν μπορώ να ταξιδέψω στο εξωτερικό. Απλά κατά την περίοδο μεταξύ υποβολής αίτησης για ανανέωση άδειας παραμονής και της έκδοσής της δεν μπορώ να φύγω από την Ελλάδα και να με δεχτούν πίσω. Το διάστημα αυτό κυμαίνεται απο 3 μήνες (το λιγότερο που μου έχει τύχει μια φορά) έως.. αφήστε το.. και πάνω απο ένα χρόνο μου έχει τύχει. Όταν είμαι προσωρινός λοιπόν, κυκλοφορώ με ένα χαρτί τυπωμένο και διπλωμένο στα τέσσερα - βεβαίωση κατάθεσης δικαιολογητικών λέγεται, ή κάτι τέτοιο.
Και το περασμένο φθινόπωρο πήγα να φύγω - ήμουν και χαρούμενος, γιατί είχα στα χέρια μου κανονική άδεια παραμονής, ένα χρωματιστό αυτοκόλλητο στο διαβατήριό μου. Αμ, που πας μου είπαν κυριολεκτικά στην είσοδο του φέρρυ μπόουτ προς Ιταλία. Δεν έχεις στα χέρια σου την απόφαση (ένα χαρτί λευκό, μοιάζει με γράμμα, εγώ από μακριά μπορεί να το πέρναγα και για συνταγή μαγειρικής) που δίνουν μαζί με το αυτοκόλλητο. Την απόφαση πρέπει να την κουβαλάς πάντα μαζί σου, λέει. Δεν σας λέω σε τι κατάσταση ήμουν εκείνη την στιγμή. Θα μου πείτε - μα δεν ρώτησα; Ε, έπρεπε να είμαι τόσο προνοητικός και καχύποπτος - αφού ήξερα ότι η άδεια παραμονής μου κάνει και για την Ευρώπη; Έπρεπε! Εντάξει, κατάφερα να πάω τελικά. Είχα και αυτή την περιπέτεια. Αλλά κοιτάξτε, θα μπορούσα να το πάρω και πιο φιλοσοφικά και αισιόδοξα το θέμα - σαν να λέει - τόσα μέρη όμορφα υπάρχουν και στην Ελλάδα, βρε αδερφέ, και έχεις πάει σε τόσο λίγα - τι πας να κάνεις έξω; Τι έχει να κάνεις; Κάτσε εδώ, και θα με θυμηθείς μετά.
Δεν λέω. Δικαιολογημένη η δυσπιστία. Η δυσπεψία. Είμαστε σε μια μεταβατική περίοδο, και σε μια περιοχή με ιδιαίτερα δύσκολη θέση. Τόσοι άλλοι σαν και μένα. Όλοι θέλουν να εξυπηρετηθούν, κάπου πρέπει να μπει μια τάξη, μια αυστηρότητα. Να μπουν κάποιοι στις θέσεις τους. Να καταλάβουν επιτέλους ότι δεν μπορούν να ζητούν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες ελευθερίες με έναν Έλληνα πολίτη. Όλα τα θέλουν αυτοί οι αλλοδαποί..
Σεβασμός.
Ασ'τον τώρα, μετά αυτός. Ηρέμησε, θα περάσει η αγανάκτηση, θα περάσει ο θυμός. Ο χρόνος τα γιατρεύει όλα. Σαν να σου λέει - και συ άνθρωπος δεν είσαι; - δεν έχεις πληρώσει για καμιά παράβαση του Κ.Ο.Κ. ακόμα, ούτε για καμιά φορολογική παράλειψη ή λάθος - δεν πρέπει να πληρώσεις και συ κάτι κάποια στιγμή; Εύγε.
Στον ιστότοπο του Συνηγόρου του Πολίτη βρήκα τους παραπάνω νόμους και διατάξεις, και ευχαριστώ που υπάρχει τουλάχιστον κάτι τέτοιο.
http://www.synigoros.gr/allodapoi/meta_nomoi.htm
Τώρα απλώς ελπίζω η φάση να μην καθυστερήσει την έκδοση της άδειας παραμονής μου. Κυκλοφορεί τούτο το σοφό που μου είπε ένας φίλος μου - απλά ισχύει, παρόλο που δεν είμαι θυμωμένος ακριβώς μ'αυτό - ότι όταν παραβαίνεις σε μια υποχρέωσή σου (να ενημερώνεις το κράτος π.χ. στην περίπτωσή μου) το κράτος τρέχει να τα εισπράξει. Όταν κάτι είναι υποχρέωση του κράτους όμως... σου λέει, έκανα ότι μπορούσα να σε ενημερώσω. Εκεί ήμουν. Έπρεπε να το φανταστείς, να το ρωτήσεις, να το ψάξεις. Άλλη μια υποχρέωσή σου: να ενημερώνεσαι, να παρακολουθείς, να συμμετέχεις. Αυτό είναι το θέμα όμως; Εν τέλει, φορολογούμαι και πληρώνω για να διεύκολύνω και να με διευκολύνει το κράτος. Τρώω και ενα πρόστημο ομως. Που και που κάνει καλό. Σε ξυπνά.
Τέλος πάντων. Θα ήθελα να βάλω ένα ηχητικό σχόλιο τώρα, με τον τρόπο που το λεει ο Γιώργος, ένας φίλος μου :)
"Θα πλερώσεις"
.. να ακούγεται λίγο βλάχικα όμως :)
Όχι μόνο αυτό. Και άλλα. Για όλα πληρώνουμε, έτσι δεν είναι; Έτσι είναι αυτά.
bye-bye
Ν. 3386/2005, Άρθρο 73, Παρ. 2
"Ο υπήκοος τρίτης χώρας, κατά την διάρκεια της διαμονής του στην Ελλάδα, υποχρεούται να δηλώσει στις αρμόδιες Υπηρεσίες Αλλοδαπών και Μετανάστευσης:
- α. Κάθε μεταβολή της διεύθυνσης της κατοικίας του.
- β. Κάθε μεταβολή της προσωπικής του κατάστασης, ιδίως δε την αλλαγή ιθαγένειας, τη σύναψη, λύση ή ακύρωση γάμου ή τη γέννηση τέκνου.
- γ. Την απώλεια ή ανανέωση ή μεταβολή του διαβατηρίου του ή άλλου ταξιδιωτικού εγγράφου.
- δ. Την απώλεια της άδειας διαμονής του.
- ε. Κάθε μεταβολή στο πρόσωπο του εργοδότη και στο είδος της απασχόλησης.
- στ. Την καταγγελία της σύμβασης εργασίας.
Ν. 3386/2005, Άρθρο 87 - Κυρώσεις
Παρ. 4 (όπως τροποποιήθηκε από ν. 3536/07 αρ. 15 παρ.3, και έπειτα, από τον ν. 3613/07 αρ. 28 παρ. 6) "Στους υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις που προβλέπονται στην παρ. 2 του άρθρου 73 του παρόντος επιβάλλεται πρόστιμο ύψους διακοσίων πενήντα ευρώ και πεντακοσίων ευρώ σε περίπτωση υποτροπής"
(είχε λίγο από περιπέτεια το ψάξιμο των τροποποιήσεων)
("υπήκοος τρίτων χωρών" είναι πιο σαφές και πολιτικώς ορθό από "αλλοδαπός";)
...
Προχθές που πήγα να ρωτήσω για την καθιερωμένη ανανέωση της άδειας παραμονής μου στον δήμο Χολαργού όπου μετακόμισα πριν από.. κοντεύει ένας χρόνος (πότε πέρασε..), χαλαρά αλλά και διδακτικά μια υπάλληλος εκεί μου είπε πως το πρόστιμο δεν το γλιτώνω - επειδή δεν δήλωσα την μεταβολή της διεύθυνσης. Μου έδωσε και ένα χαρτί που το λέει στα ελληνικά και στα εγγλέζικα.
ΠΡΟΣΟΧΗ - Ν. 3386/05, ΑΡΘΡΟ 73. (...) (α.. το παθαίνουν και άλλοι δηλαδή; δεν είμαι ο μόνος.." παραβάτης" στα καλά καθούμενα; )
Εν τω μεταξύ την διεύθυνση την έχω αλλάξει και στην εφορία, και στο Υπουργείο Εσωτερικών όπου βρίσκεται η αίτησή μου για πολιτογράφηση. Για την άδεια παραμονής, ειλικρινά, δεν σκέφθηκα πέρα από ένα γρήγορο τηλεφώνημα στο παλιό δήμο που έμενα - δεν σημείωσα κιόλας τι μου είπαν, αλλά κατάλαβα ότι δεν χρειαζόταν να κάνω κάτι ιδιαίτερο, μιας και σε ένα χρόνο θα κατέθετα εκεί, στο καινούργιο δήμο, τα χαρτιά για ανανέωση άδειας παραμονής.
Μου το'πε κανείς; Ότι πέρα από όλη την ταλαιπωρία, έχω και υποχρεώσεις να ενημερώνω το ελληνικό κράτος για το κάθε βήμα μου; Μου διάβασε κανείς τις υποχρεώσεις μου; Μένω στην Ελλάδα 13 χρόνια, τελείωσα εδώ το σχολείο και ΤΕΙ, εργάζομαι και φορολογούμαι κανονικότατα από το 2001, δεν είναι πλέον η 2η πατρίδα μου, είναι η πρώτη (το τι σημαίνει πατρίδα για τον καθένα και το πόσο βαρύγδουπο νόημα έχει, είναι εντελώς άλλο θέμα). Μήπως η υποβολή προστίμου θεωρείται απόλυτα δικαιολογημένος και αυτονόητος τρόπος ενημέρωσης του αλλοδαπού για τις υποχρεώσεις του; Και ναι, είμαι αλλοδαπός, αισθάνομαι αλλοδαπός - όχι επειδή το θέλω, αλλά επειδή μου το επιβάλλουν, πρέπει να νιώθω υπόχρεος σε αυτή την χώρα που πατάω το έδαφός της. Κινώ υποψίες. Πρέπει να αναφέρομαι στην αστυνομία. Σαν να αφέθηκα ελεύθερος υπό όρους.
Και δεν με αφήνει αυτό το πράγμα, η χαρτούρα, η μιζέρια - και να ήταν μόνο αυτό. Πέρσι ακόμα είχε γίνει θέμα με την πρόσληψή μου που όταν ζήτησα το γνήσιο υπογραφής από τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας (που δεν τον έχω ξαναδεί, ούτε πρόκειται, άλλους 200+ υπαλλήλους έχει υπό την διεύθυνσή του - απ'αυτόν να ζητήσω να πάει στην αστυνομία δηλαδή - α - και στα ΚΕΠ μπορεί - να πάει ενα πρωί εκεί που θα έπινε τον καφέ του στα ΚΕΠ ο άνθρωπος να υπογράψει) και όλοι γούρλωσαν τα μάτια τους. ΟΚ, τελικά βρήκαν κάποιο τρόπο και πήρα το χαρτί. Φέτος πρέπει να το ξαναζητήσω - σαν χάρη, κάθε χρόνο τα ίδια, ως επιβεβαίωση ότι δεν με έχουν διώξει ακόμα (μήπως είναι κάτι το αναμενόμενο;)
Ή το άλλο - σε μια προηγούμενη εταιρία, έτυχε ένα επαγγελματικό ταξίδι στην Βαρκελώνη. Πήγα; Όχι βέβαια. Αλλοδαπός γαρ. Μα όχι, δεν είναι ότι δεν μπορώ να ταξιδέψω στο εξωτερικό. Απλά κατά την περίοδο μεταξύ υποβολής αίτησης για ανανέωση άδειας παραμονής και της έκδοσής της δεν μπορώ να φύγω από την Ελλάδα και να με δεχτούν πίσω. Το διάστημα αυτό κυμαίνεται απο 3 μήνες (το λιγότερο που μου έχει τύχει μια φορά) έως.. αφήστε το.. και πάνω απο ένα χρόνο μου έχει τύχει. Όταν είμαι προσωρινός λοιπόν, κυκλοφορώ με ένα χαρτί τυπωμένο και διπλωμένο στα τέσσερα - βεβαίωση κατάθεσης δικαιολογητικών λέγεται, ή κάτι τέτοιο.
Και το περασμένο φθινόπωρο πήγα να φύγω - ήμουν και χαρούμενος, γιατί είχα στα χέρια μου κανονική άδεια παραμονής, ένα χρωματιστό αυτοκόλλητο στο διαβατήριό μου. Αμ, που πας μου είπαν κυριολεκτικά στην είσοδο του φέρρυ μπόουτ προς Ιταλία. Δεν έχεις στα χέρια σου την απόφαση (ένα χαρτί λευκό, μοιάζει με γράμμα, εγώ από μακριά μπορεί να το πέρναγα και για συνταγή μαγειρικής) που δίνουν μαζί με το αυτοκόλλητο. Την απόφαση πρέπει να την κουβαλάς πάντα μαζί σου, λέει. Δεν σας λέω σε τι κατάσταση ήμουν εκείνη την στιγμή. Θα μου πείτε - μα δεν ρώτησα; Ε, έπρεπε να είμαι τόσο προνοητικός και καχύποπτος - αφού ήξερα ότι η άδεια παραμονής μου κάνει και για την Ευρώπη; Έπρεπε! Εντάξει, κατάφερα να πάω τελικά. Είχα και αυτή την περιπέτεια. Αλλά κοιτάξτε, θα μπορούσα να το πάρω και πιο φιλοσοφικά και αισιόδοξα το θέμα - σαν να λέει - τόσα μέρη όμορφα υπάρχουν και στην Ελλάδα, βρε αδερφέ, και έχεις πάει σε τόσο λίγα - τι πας να κάνεις έξω; Τι έχει να κάνεις; Κάτσε εδώ, και θα με θυμηθείς μετά.
Δεν λέω. Δικαιολογημένη η δυσπιστία. Η δυσπεψία. Είμαστε σε μια μεταβατική περίοδο, και σε μια περιοχή με ιδιαίτερα δύσκολη θέση. Τόσοι άλλοι σαν και μένα. Όλοι θέλουν να εξυπηρετηθούν, κάπου πρέπει να μπει μια τάξη, μια αυστηρότητα. Να μπουν κάποιοι στις θέσεις τους. Να καταλάβουν επιτέλους ότι δεν μπορούν να ζητούν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες ελευθερίες με έναν Έλληνα πολίτη. Όλα τα θέλουν αυτοί οι αλλοδαποί..
Σεβασμός.
Ασ'τον τώρα, μετά αυτός. Ηρέμησε, θα περάσει η αγανάκτηση, θα περάσει ο θυμός. Ο χρόνος τα γιατρεύει όλα. Σαν να σου λέει - και συ άνθρωπος δεν είσαι; - δεν έχεις πληρώσει για καμιά παράβαση του Κ.Ο.Κ. ακόμα, ούτε για καμιά φορολογική παράλειψη ή λάθος - δεν πρέπει να πληρώσεις και συ κάτι κάποια στιγμή; Εύγε.
Στον ιστότοπο του Συνηγόρου του Πολίτη βρήκα τους παραπάνω νόμους και διατάξεις, και ευχαριστώ που υπάρχει τουλάχιστον κάτι τέτοιο.
http://www.synigoros.gr/allodapoi/meta_nomoi.htm
Τώρα απλώς ελπίζω η φάση να μην καθυστερήσει την έκδοση της άδειας παραμονής μου. Κυκλοφορεί τούτο το σοφό που μου είπε ένας φίλος μου - απλά ισχύει, παρόλο που δεν είμαι θυμωμένος ακριβώς μ'αυτό - ότι όταν παραβαίνεις σε μια υποχρέωσή σου (να ενημερώνεις το κράτος π.χ. στην περίπτωσή μου) το κράτος τρέχει να τα εισπράξει. Όταν κάτι είναι υποχρέωση του κράτους όμως... σου λέει, έκανα ότι μπορούσα να σε ενημερώσω. Εκεί ήμουν. Έπρεπε να το φανταστείς, να το ρωτήσεις, να το ψάξεις. Άλλη μια υποχρέωσή σου: να ενημερώνεσαι, να παρακολουθείς, να συμμετέχεις. Αυτό είναι το θέμα όμως; Εν τέλει, φορολογούμαι και πληρώνω για να διεύκολύνω και να με διευκολύνει το κράτος. Τρώω και ενα πρόστημο ομως. Που και που κάνει καλό. Σε ξυπνά.
Τέλος πάντων. Θα ήθελα να βάλω ένα ηχητικό σχόλιο τώρα, με τον τρόπο που το λεει ο Γιώργος, ένας φίλος μου :)
"Θα πλερώσεις"
.. να ακούγεται λίγο βλάχικα όμως :)
Όχι μόνο αυτό. Και άλλα. Για όλα πληρώνουμε, έτσι δεν είναι; Έτσι είναι αυτά.
bye-bye
οι κάτοικοι του τραπεζιού
Βάζω μερικές φωτογραφίες έτσι, για να σπάσει λίγο το κλίμα. Στην πρώτη είναι ο φίλος μου (παρόλο που τον εγνώρισα πρόσφατα) ο κυρ. Νικόλας, είναι παππούς τώρα, έχει συρρικνωθεί τόσο πολύ που πλέον είναι ένα μικρό κακτάκι, με θεσπέσια άσπρα μαλλιά όμως. Και παρόλο που είναι παππούλης πλέον, κουβαλάει κάτι το όμορφο, - γι'αυτό και έβγαλε ένα λουλούδι πάνω στο κεφάλι του.
Στην δεύτερη φωτογραφία είναι ο νεοσύλλεκτος αλλά και διακεκριμένος ιππότης του Στρογγυλού Σκαμπό, ο Έντουαρντ Έλουαρντ. Εδώ παραστατικά παλεύει με την σκιά του εχθρού.
Στην τρίτη είναι ένας μεταφορικός δραπέτης της γνώσης. Τα έχει παίξει και πάει να φύγει.
Και στην τέταρτη είναι τα σπασμένα όνειρα - ο δείκτης έλεγε "Προς Βρέμη" :(
Χιχι ομως τα ξανακόλλησα τα κομματάκια, και είναι όλα εντάξει και καθώς πρέπει, και μπορούμε να ετοιμαζόμαστε και πάλι για να παμε προς τα'κεί! Και για εφέ, το γιατρεμένο φιγουράκι του δείκτη μπορείτε να την δείτε στην πρώτη φωτογραφία με τον κυρ. Νικόλα.
Στην δεύτερη φωτογραφία είναι ο νεοσύλλεκτος αλλά και διακεκριμένος ιππότης του Στρογγυλού Σκαμπό, ο Έντουαρντ Έλουαρντ. Εδώ παραστατικά παλεύει με την σκιά του εχθρού.
Στην τρίτη είναι ένας μεταφορικός δραπέτης της γνώσης. Τα έχει παίξει και πάει να φύγει.
Και στην τέταρτη είναι τα σπασμένα όνειρα - ο δείκτης έλεγε "Προς Βρέμη" :(
Χιχι ομως τα ξανακόλλησα τα κομματάκια, και είναι όλα εντάξει και καθώς πρέπει, και μπορούμε να ετοιμαζόμαστε και πάλι για να παμε προς τα'κεί! Και για εφέ, το γιατρεμένο φιγουράκι του δείκτη μπορείτε να την δείτε στην πρώτη φωτογραφία με τον κυρ. Νικόλα.
Subscribe to:
Posts (Atom)