- σκέψου όλα τα περίεργα "πρωτότυπα" μηνύματα που άκουγες όταν έπαιρνες άλλους, ή ηχογραφούσες ο ίδιος.. και η ιδέα μιας φωνής που μπορείς να την κρατήσεις σε μια κασσέτα και να την ξανακούσεις συνοδεία στατικού θορύβου, χρωματισμένη με απόηχους συναισθημάτων, παύσεις, ή τεχνιτή αισιοδοξία και τυπικότητα που και αυτά θα προδίδουν κάτι πιο εσωτερικό...
- σκέψου σε πόσες ταινίες ο τηλεφωνητής υπήρξε στοιχείο πλοκής στην υπόθεση.. [οι στιγμές που παίρνει ο άλλος την άλλη και λέει μέσα του απάντα απάντα, και απαντά ο τηλεφωνητής, αλλά αυτός επιμένει και μιλάει και λέει έλα ξέρω ότι είσαι εκεί, σήκωσε το τηλέφωνο αλλιώς θα κάτσω εδώ και θα μιλάω μέχρι να το σηκώσεις - παύση - παύση - παύση - στο βάθος πέφτει βροχή - και ΝΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ το σηκώνει - και ...]
και στα τραγούδια - ξαναθυμάμαι το πολύ αγαπημένο All the love της Kate Bush όπου στο τέλος ακούγονται πολύ συγκινητικά και περίεργα μέχρι κρυάδας κομμένα σημεία όπου οι άνθρωποι στον τηλεφωνητή αποχαιρετούν με το "Γεια" στο τέλος του μηνύματος - και ακούς όλα τα "Γειά" σε πολλές διάφορες αποχρώσεις.... ( - αυτό θα το ξανακάνει η K.B. στο Hounds Of Love, στο Waking The Witch, μόνο που πλέον δεν είναι τηλεφωνητής, είναι διάφορες φωνές που τις ακούς από τον ύπνο σου, και προσπαθούν να σε ξυπνήσουν με το "wake up" - το πρώτο πράγμα που ακούς κατά την επιστροφή από τον κόσμο των ονείρων στην πραγματικότητα.. (παρομοίως συγκινητική σύλληψη..))
και εδώ ενα cached άρθρο που μιλάει για την ιδέα που έχει παρακμάσει, απο business σκοπιά βέβαια..
ε ναι και φυσικά δεν μπορεί χωρίς αυτό...