King of a nothing hill
Μπρρ... ήμο στάφ
Μέγα έπος που δεν έμελλε ποτέ να τελειώσει. Μου τελείωσε και η υπομονή, και η φαντασία..
Αυτό εδώ το έβαλε η μάνα μου σε κορνίζα. Don't ask me why. Ασε που το έβαλε κάπου στον τοίχο εδώ τριγύρω. It flatters me a lot.
Είναι μια θεά.. τότε άκουγα πολύ black metal και μου άρεσε γενικά τέτοιο imagery. Το κεφάλι είναι σκυμμένο επιπλέον επειδή δεν ξέρω να ζωγραφίζω πρόσωπα :) Επίσης κάτι μου θυμίζει το εξώφυλλο του Scarlet evil, witching black των Necromantia.
Το χάλασα εδώ το γκομπλινάκι και το άφησα έτσι χωρίς να το τελειώσω. Καλύτερα έτσι.
Αυτό νομίζω το είχα δείξει στην λυκιακή μου συμπάθεια. Δεν θυμάμαι γιατί το έχω όμως εγώ. Μάλλον γιατί το πήρα πίσω. Ή μου το έδωσε πίσω. Μπορεί να μην το είχα δείξει κάν..
Χμ. Σίγουρα δεν ήμουν καλά ζωγραφίζοντάς το. Ο ψυχαναλυτής μου θα χαιρόταν πολύ αν του ζωγράφιζα κάτι τέτοιο. Μόνο που και η εποχή έχει περάσει, και ψυχαναλυτή δεν έχω..
Αυτοπορτραίτο. Ίσως με τα παστιλλάκια που μου είχαν ξεμείνει απο τα μαθήματα ζωγραφικής στο γυμνάσιο :) Βασικά στο τέλος μου βγήκα βαμπίρ.
Εδώ έχω και άλλες ζωγραφιές, στην παλιά μου σελίδα
http://www.geocities.com/lipstickrune/img.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου