Το εισητήριο το πήρα επιτόπου. Και να μην ήξερα δηλαδή προς τα που πέφτει το Gagarin, θα ήταν εύκολο να το καταλάβω απο τον κόσμο που έβλεπες πλησιάζοντας, μπλούζες, μαλλιά, μπύρες :) Το ασυνήθιστο ήταν πως η συναυλία ξεκίνησε με μαθηματική ακρίβεια στις 8, όπως προανέγγειλε και το εισητήριο. Έτσι, αρκετά κομμάτια των Dying Fetus τα έχασα. Πάντως όσα πρόλαβα ήταν χειμαρρώδεις, ταχύτατα, παγωμένα. Ηταν οι τρεις τους στην σκηνή, με το drumset μπροστά μπροστά στην μέση, με μπάσο-κιθάρα δεξιά και αριστερά. Και οι δύο .. εγχορδίστες.. έκαναν και φωνητικά, πιο βοθρομπάσα ο ένας, και πιο σάϊκο screaming ο άλλος. Τέλος πάντων, ο ένας προλογούσε κιόλας συχνά-πυκνά τα κομμάτια, μόνο που εγώ δεν καταλάβαινα τίποτα πραγματικά, μιλούσε κάπως γρήγορα.
Μετά τους Dying Fetus ακολούθησε ενα αρκετά μεγάλο διάλειμα, στο πέρας του οποίου, μέσα σε δραματικό σκοτάδι, εμφανίστηκε το θηρίο ο τραγουδιστής των testament, ο οποίος πραγματικά μιλάμε έτσι οπως εμφανίστηκε ήταν τρομακτικός :) Γενικά ομως όλοι τους ήταν ψυχές, με πολύ πολύ διάθεση, πολύ δέσιμο, πολύ φιλικότητα προς τον κόσμο.. Ο οποίος ο κόσμος συμμετείχε αδιάκοπα - μπροστά στην σκηνή γινόταν χαμός. Παπούσια εξφεντονίζονταν προς τα πάνω, το stage diving δεν σταματούσε, έβλεπες κίνηση συνέχεια μπροστά.
Προσωπικά κουράστηκα λίγο προς το τέλος, επειδή δεν είμαι πολύ του είδους - αλλά σε βάθος χρόνου αρχίζω και εκτιμάω πολύ την συναυλία. Ήταν ωραία. Τώρα κάθομαι και ακούω το Low, ένα από τα 90's αλμπουμζ τους.. πρέπει να είχει βγει όταν ήμουν στο λύκειο, και τα μεταλλόπαιδα του περίγυρού μου πρέπει να το άκουγαν στάνταρ τότε.. κρίμα που δεν το άκουσα/εκτίμησα τότε :) Τέλος πάντων, δεν πειράζει. Ότι ακούει κανείς καλό είναι.
Αυτάαα... Σίγουρα ήταν μια ωραία εμπειρία, και την ευχαριστήθηκα αν μη τι άλλο.
Testament ε ? Bay area thrash ... Θυμάμαι να ακούω εκεί στις αρχές του 90 κάτι "practice what you preach" κλπ ... τι μου θύμισες τώρα !!
ReplyDeleteBy the way ... nice shots !!
hahaha george, γειά σου!! :) ευχαριστώ για τα σχόλιά σου. άσε εγώ είχα μείνει πίσω σε όλα αυτά τα μεταλλικά δρόμενα.
ReplyDeleteνομίζω το είπανε αυτό το practise what you preach. γενικά να έβλεπες τον τύπο. πολύ ντερέκι, αλλά και πολύ μυστήριο, επειδή έχει αυτό το ινδιάνικο στοιχείο.
γενικά όμως δεν είχε και τέλειο ήχο - ήταν και αυτός απο τους λόγους που κουράστηκα - η φωνή δεν περνούσε άνετα πίσω απο τα όργανα, και τα όργανα έθαβαν ένα το άλλο. έτσι μου φάνηκε. δηλ. αν ήταν σε κανένα ανοιχτό χώρο ίσως να ήταν καλύτερα. αλλά αυτό δεν χάλασε την εμπειρία, μιας και οι τύποι ήταν πολύ δυναμικοί και φιλικοί, οπως προείπα..
α, και το γκαγκάριν ήταν γεμάτο!