σούπα

έχω την εντύπωση πως όταν φτιάχνεις ένα κομμάτι και το ονομάζεις με κάτι που περιέχει την λέξη σούπερ μέσα, είναι προορισμένο για επιτυχία, ή τέλος πάντων για κατάλληλη εκτίμηση. είναι βέβαια και βάρος και ευθύνη μεγάλη, γιατί άμα δεν είναι καλό ξερωγώ θα σε κράξουν... οπότε αναγκαστικά μάλλον οι καλλητέχνες ότι κομμάτια φτιάχνουν και τα ονομάζουν σούπερ προσέχουν να μην είναι και του πεταμού τελείως - οπότε για μας τους ακροατές είναι σχεδόν εγγύηση ότι όποια κομμάτια λέγονται σούπερ καλό είναι να τα προσέχουμε - αν μη τι άλλο είναι τοπ στάφ, και απο κει και πέρα άμα μας αρέσει.

στα ελληνικά υπάρχει βέβαια το εξής παράλογο - η λέξη σούπερ μοιάζει πάρα πολύ με την λέξη σούπα, ειδικά όταν προφέρεται με την εξέχουσα αγγλική προφορά - αν και δυστυχώς για να αποκτήσει το αντίστοιχο νόημα η σύνθετη λέξη (όνομα τραγουδιού, είπαμε) και να γελάσουμε (γελάσω) λίγο πρέπει το "σουπα" να μετατρέπεται σε "σουπο" όταν μπαίνει σαν το πρώτο συνθετικό της λέξης αυτής.

σκεφθείτε λοιπόν τις μυριάδες σουποτράγουδα που κυκλοφορούν και μας φτιάχνουν την ημέρα.. τι να πει κανείς για το Σουποτρούπερ των ΑΜΠΜΠΑ, το Σουποβίξεν* των Σκουπιδιών, το αύμνιστο Τζήζους ΚΡΑΙΣΤ Σουποστάρ, το επίσης αύμνιστο Σουποστάρ των Ξυλουργών και την εξαίσια διασκευή του απο τα Σονικά Νιάτα,... το Σουποσόνικ των Παιδιών απο την Όαση (δεν μ'αρέσει - δεν μου άρεσε θυμάμαι την τελευταία φορά που το άκουσα - πριν απο δεκα χρόνια..) (και το Σουπο μικρο τρονικ πλάσμα απο τους εγχώριους μεγάλους Μικρο)

και τώρα πρόσφατα ανακάλυψα και ετούτο εδώ που λέγεται Σουπομπώλ. (τι λες ρε παιδί μου - εδώ ταίριαξε φοβερά) απο τα Παιδιά Φτιαγμένα Απο Ήλιο (He), που σήμερα μου άρεσε να τους ακούω (και αυτούς τους ανακάλυψα απο το King Diamond, κομμάτι των Team Sleep, Τσίνο Μορίνο, Τόνοι Με Ντέφια και δεν συμμαζεύεται, όπου έκανε δεύτερα φωνητικά η δεσποινίς)



στα τελευταία μου ποστς αρχίζω να σκέφτομαι πως ίσως θα πρέπει να σταματήσει αυτό το μπλογκ γιατί δεν αντέχεται τέτοιο κάψιμο στα κείμενα - που δεν είναι κείμενα αυτά, είναι αποκαϊδια μπλα μπλα ενος μυαλού που βρίσκεται υπο κατεδάφιση (or under construction? construction site anyway - σκόνη και σκαλωσιές κ λαλακίες, το κράνος μη ξεχάσετε) - μερικές φορές μου έρχεται να ξεχειλίζω απλά απο ειρωνεία και παραξενιά - δηλαδή - μια λέξη να θέλω να γράψω - και να μου βγαίνει στο μυαλό κάποια γελοία και ειρωνική της όψη οπωςδήποτε. και οπωςσήποτε θέλω να μεταφέρω αυτή την ατμόσφαιρα. ή να μην γράφω καθόλου. μάλλον απλά είναι θέμα ημερών, και θα περάσει, όπως πέρασε τόσες άλλες φορές. (but never completely, σκοτεινό γεροντίστικο γέλιο κάπου στα παρασκήνια)

still i can't help feeling rather ... icky.

hey hey

τούπα τούπα ταμ ταμ.

-----------
*Supervixens (http://en.wikipedia.org/wiki/Russ_Meyer)