piff

11:00 ξαναθυμήθηκα ότι ενα απο τα πιο ενοχλητικά πράγματα είναι να ανακατεύει κανεις το τσαι ή τον καφέ του με κουταλάκι έτσι ώστε να ακουμπάει στα τοιχώματα της κούπας και να παράγει αυτόν τον αηδιαστικό συνεχόμενο ήχο. τον ήχο που μου θυμίζει δημόσια εστιατόρια, μύγες, και μια υποβόσκουσα ευχαριστημένη ανία

11:30 "αποστείρωση";

12:00 εχω καταλήξει να είμαι σταθερός πελάτης στον γρηγόρη, και να μου δίνουν την πρωινή μου κασερόπιτα πριν καν την ζητήσω. δεν είναι μόνο αυτό - μετά το "στανταράκι" του γρηγόρη πάω στο διπλανό περίπτερο και παίρνω μια αμίτα μόσιον. αποφάσησα να παίρνω τον χυμό αυτό απο κεί γιατί είναι κατά 30 λεπτά φθηνότερος, άρα το να το κάνω είναι statement.. σκέφτομαι πόσο μηχανικό αντίκτυπο απέκτησαν οι κινήσεις μου, οι αξίες μου, μαμά, τι να κάνω;

14:00 τι να φανταστεί κανείς, ακούγοντας τίτλους δίσκων όπως "under the pipal tree" των ποστ-ροκάδων (ακούω) MONO (οι οποίοι βρέθηκαν σε μια απο τις συλλογές του παπασπυρόπουλου, εκπροσωπόμενοι απο ενα μελαγχολικό ορχηστρικό κομμάτι (ναι, με βιολιά))

17:00 τι πανικό παθαίνουμε όταν ανακαλύπτουμε ότι δεν έχουμε μαζί μας τον φορτιστή νόκια τελικά.. μπορεί να είναι σαν το μαλλί του Σαμσόν που του το αφαιρούν ξαφνικά - νόμιζα πως ήμουν άτρωτος καθώς το κουβαλούσα πάντα μαζί μου στην τσάντα. σήμερα δεν ήταν εκεί - ε, κάπου θα το άφησα. μαμά, τι να κάνω τώρα;

18:00 μου ήρθε να ακούσω κάτι παλιά κομμάτια που άκουγα στο σχολείο - διαβεβαιώνω ότι το κάνω εξαιρετικά σπάνια.. και ξαναθυμήθηκα διάφορες βλακίτσες, όπως το να έχω πάρει το cd του pazuzu με 900 δραχμές στο μετρόπολις, πως το cupid των amber asylum το κουβαλούσα σε μια αντιγραμμένη κασσέτα για χρόνια, χωρίς να ξέρω ποιοί το λένε το κομμάτι.. άχρηστες αναμνήσεις. αλλά εντάξει, έχουμε ακόμα χώρο στο σκληρό, νομίζω :)))))

.

ουνειρόνυκτος

είδα το πάνω πάνω όροφο της σχολής μου, στην οποία έχω να πατήσω στην πραγματικότητα πάρα πολύ καιρό (τελευταία φορά ήταν στην απονομή του πτυχίου). τώρα που το σκέφτομαι, την βλέπω συχνά πυκνά την σχολή μου στα όνειρα. Άλλες φορές βλέπω να τριγυρνάω στους διαδρόμους και τις πλατιές σκάλες ανάμεσα στους ορόφους - κάποιες φορές δεν είναι η σχολή, αλλά το σχολείο - τις πιο πολλές φορές είναι ένα συγκεχυμένο πράγμα - το ΙΔΡΥΜΑ - που εκπροσωπεί και έχει όλα τα μαζεμένα χαρακτηριστικά όλων των νηπίων/σχολείων/ΤΕΙ από τα οποία έχω περάσει μέτοχος (συμμέτοχος/έγκλειστος/φυλακισμένος, πείτε το όπως θέλετε - τα κτήρια σχολών στις οποίες δεν φοίτησα αλλά ήμουν περαστικός δεν τα βλέπω σε όνειρα). Μια σκάλα πλατιά όπως στο κτήριο του δημοτικού στην Ρωσία που οδηγεί σε ισόγειο όπως στο γυμνάσιο στην Αθήνα που ανοίγει στην αυλή του λυκείου - ξέρετε πως είναι αυτά στα όνειρα.
είδα σήμερα λοιπόν το πάνω πάνω όροφο του ΤΕΙ, σαν κατάληξη μιας τέτοιας σκάλας - ο όροφος ήταν κάτι εντελώς περίεργο - ένα τεράστιο τεράστιο πράγμα γκρίζο, με τοίχους από γυμνό σκυρόδεμα λεκιασμένο με χώμα, υγρασία, και σημάδια από δόντια σύγχρονων δεινοσαυρικών μηχανημάτων εκσκαφής - όπως οι τεράστιες τρύπες στο έδαφος που βλέπουμε σε μεγάλες οικοδομές (μετρό;). ένα τέτοιο πράγμα να φανταστείτε, και ψηλοτάβανο, πω πω - όχι σαν κάτι εκκλησίες, αλλά με ταβάνι ακόμα πιο πιο ψιλά. και λοφίσκους από χώμα και χαλάσματα χάμω, και πάνω στους λοφίσκους να δουλεύουν άνθρωποι, άλλοι σαν αρχαιολόγοι, και άλλοι σαν οικοδόμοι, δες, ψάχνοντας, διατηρώντας και αναδομώντας γνώση. Ο πλησιέστερός μου, καθόταν και έβγαζε κάτι παλιά γκρίζα μισοφθαρμένα (διεφθαρμένα, μου λέει ο διορθωτής) τούβλα από το πάτωμα και τα καθάριζε από σκόνη. Με κοίταξε και μου είπε χαμογελαστά - τι κοιτάς; βλέπεις, τώρα όσα έμαθες - έμαθες, πήρες πτυχίο, και τώρα τέλος, αυτό είναι, και πάλι καλά. Μπορεί να μην είπε ακριβώς αυτό, αλλά σίγουρα ήταν κάτι τέτοιο. Άσε τώρα που μπορώ να πω οτιδήποτε ότι είπε, αφού δικό μου είναι το όνειρο.

Μου αρέσουν τα όνειρα. Επειδή είναι σαν να μην έχουν λογική, και εμείς οι άνθρωποι μονίμως, όταν το θυμηθούμε και αν έχουμε χρόνο, προσπαθούμε να καταλάβουμε τι σημαίνουν - αλλά στην πράξη δεν είναι τίποτα, απλώς ένα παιχνίδι με αναμνήσεις. Αυτό το φευγάτο του ονείρου όμως.. το ότι μπορεί να καταλήξει οπουδήποτε - είναι όλα τα λεφτά.

Με αισιοδοξία και χαρά,
γεια σας :Ρ

:))))



"...Some people say not to worry about the air
Some people don't know shit about the... Air..."