piff

11:00 ξαναθυμήθηκα ότι ενα απο τα πιο ενοχλητικά πράγματα είναι να ανακατεύει κανεις το τσαι ή τον καφέ του με κουταλάκι έτσι ώστε να ακουμπάει στα τοιχώματα της κούπας και να παράγει αυτόν τον αηδιαστικό συνεχόμενο ήχο. τον ήχο που μου θυμίζει δημόσια εστιατόρια, μύγες, και μια υποβόσκουσα ευχαριστημένη ανία

11:30 "αποστείρωση";

12:00 εχω καταλήξει να είμαι σταθερός πελάτης στον γρηγόρη, και να μου δίνουν την πρωινή μου κασερόπιτα πριν καν την ζητήσω. δεν είναι μόνο αυτό - μετά το "στανταράκι" του γρηγόρη πάω στο διπλανό περίπτερο και παίρνω μια αμίτα μόσιον. αποφάσησα να παίρνω τον χυμό αυτό απο κεί γιατί είναι κατά 30 λεπτά φθηνότερος, άρα το να το κάνω είναι statement.. σκέφτομαι πόσο μηχανικό αντίκτυπο απέκτησαν οι κινήσεις μου, οι αξίες μου, μαμά, τι να κάνω;

14:00 τι να φανταστεί κανείς, ακούγοντας τίτλους δίσκων όπως "under the pipal tree" των ποστ-ροκάδων (ακούω) MONO (οι οποίοι βρέθηκαν σε μια απο τις συλλογές του παπασπυρόπουλου, εκπροσωπόμενοι απο ενα μελαγχολικό ορχηστρικό κομμάτι (ναι, με βιολιά))

17:00 τι πανικό παθαίνουμε όταν ανακαλύπτουμε ότι δεν έχουμε μαζί μας τον φορτιστή νόκια τελικά.. μπορεί να είναι σαν το μαλλί του Σαμσόν που του το αφαιρούν ξαφνικά - νόμιζα πως ήμουν άτρωτος καθώς το κουβαλούσα πάντα μαζί μου στην τσάντα. σήμερα δεν ήταν εκεί - ε, κάπου θα το άφησα. μαμά, τι να κάνω τώρα;

18:00 μου ήρθε να ακούσω κάτι παλιά κομμάτια που άκουγα στο σχολείο - διαβεβαιώνω ότι το κάνω εξαιρετικά σπάνια.. και ξαναθυμήθηκα διάφορες βλακίτσες, όπως το να έχω πάρει το cd του pazuzu με 900 δραχμές στο μετρόπολις, πως το cupid των amber asylum το κουβαλούσα σε μια αντιγραμμένη κασσέτα για χρόνια, χωρίς να ξέρω ποιοί το λένε το κομμάτι.. άχρηστες αναμνήσεις. αλλά εντάξει, έχουμε ακόμα χώρο στο σκληρό, νομίζω :)))))

.