7.25

(via phurious@ThisIsMyJam)

sometimes i feel so anxious
the blood feels like being clotted inside my hands
tingy feeling in forsaken places
strange remains of restlessness

55000 θέσεις εργασίας & πράσινες κάρτες στην Αμερική μέσω κλήρωσης,
διαφημίσεις για μαθήματα μπρίτζ, και η δωρεάν τέχνη του πριτς
που ξέρουν όλοι απο μωρα παιδιά,
το πουκάμισο μπούρμπερι και ο λόφος του Στρέφη,
ο νταοϊσμός του "let it go"
και ο μπητλισμός του "let it be",
ο υδρώτας, η θέση εργασίας,
οι ατέλειωτες ουρές, το άγχος,
το να είσαι φυγόπονος,
το να είσαι ευάλωτος και δυσκίνητος,
ή σκληρός, σφυχτός,
ή άνετος, ηλιόλουστος, όλα αυτά,
με σάλτσα γιαουρτιού, αν γίνεται,
αντί για τζατζίκι,
άραγμα σε μια καρέκλα, ή κατευθείαν στο πεζόδρομο;
εκπομπές τελεμάρκετινγκ που ηρεμούν ή εκνευρίζουν,
εκπομπές που χωρίζουν,
που δίνουν ζωτικό χώρο
ή σε πνήγουν σαν κοτόπουλο στην σχάρα,
στου μυαλού μου την παπάρα, συγγνώμη
για την έκφραση, αλλά η ευθύτητα και η προστυχιά πουλάνε,
είναι fresh, μέσο κατά του στρεςς,
μέσο κοινωνικοποίησης, αυτοδιάλυσης,
κατακερματισμού και διασωληνοποίησης,

άγχος πάλι,
αγανάκτηση,
άσε με να χαθώ στο σύννεφο,
να ξεχαστώ, να μουλιάσω στο νερό
αρωματισμένο με αυτή την υπέρτατη κολόνια,
και τα κανελλόνια;
στοιβαγμένα σε κατσαρόλες και μπιντόνια
μαζί με κρασί, αργό πετρέλαιο και παντελόνια
άψυχα, με τρύπιες τσέπες, στο δρόμο με τις λεύκες
και τα γαλόνια, αγάλι αγάλι
αυτά που κρατά ο παππούς στο ντουλάπι,
που τέτοια τύχη, απο το παρελθόν δεν μένει τίποτα,
το παρελθόν είναι μια πολυτέλεια,
και η ξεφτύλα, η υποτέλεια - αφθονες,
γλυκές και γνώρημες,
πάρε μια μπύρα, σήκω να χορέψεις,
βλέπεις, που η ώρα πλησιάζει -
γιατί κάτι σου ετοιμάζω.
σαγηνεύω μέσα απο τα σαγόνια,
και πάλι αγχόνομαι.

στην ελληνικη γλωσσα υπάρχουν δυο λέξεις - η αγάπη και ο έρωτας, που στην αγγλική μεταφράζονται και οι δύο ως LOVE. ο Χριστός δίδασκε αγάπη, φανταστείτε να δίδασκε έρωτα, και ο έρωτας είναι ενα πιο παθιασμένο, αμαρτωλό συναίσθημα, με την έννοια ότι είναι κάτι που του λείπει η λογική, περισσότερο απο ότι εκείνη λείπει απο την αγάπη. έτσι;

η λαϊκή χροιά στην φωνή της άννας βίσση, στις αμέτρητες επιτυχίες της, είναι εκείνη που συνδέω με την φωνή της Ελλάδας, και η φωνή της ελλάδος λέει πως η ώρα είναι 7.25