ζώρα

θα ήθελα κάποια στιγμή να μάθω να παίρνω δώρα με την ίδια ευχαρίστηση που αποκομίζω όταν τα κάνω ο ίδιος, τις στιγμές που το θέλω.. ... ένα το κρατούμενο.


πέρα απ'αυτό όμως έτσι λέω και σκέφτομαι γενικώς, πως τα δώρα είναι ένα απ'αυτά τα περίεργα πράγματα... οι άνθρωποι δίνουν δώρα ο ένας στον άλλον για να δηλώσουν προσωπική εκτίμηση, αγάπη, αυτό.. δεν είναι κάτι που θέλεις να το δείχνεις πάντα, ... κάποιες στιγμές όμως θα θες, και ναι, όταν δεν το κάνεις ποτέ, σημαίνει κάτι ως προς το τι νιώθεις για τον άλλον. δεν μιλάω για δώρα υλικά πάντα, και η ίδια ύπαρξη του άλλου μπορεί να είναι ενα δώρο για κάποιον - τέλος πάντων, ο καθένας το καταλαβαίνει στην καρδιά του, αναλόγως με την ιδιοσυγκρασία, ανάγκες και αντιλήψεις του.

θεσπίστηκαν παράλληλα κάποιες γιορτές, και τα δώρα έγιναν ενα de facto στοιχείο τους, ενας λόγος κάθε φορά να έρχεσαι αντιμέτωπος και να εξετάζεις την ψυχαναγκαστική σου φύση. τι θα σκεφθεί ο άλλος αν δεν του κάνεις δώρο; και αν του το κάνεις, τι θα σημαίνει γι'αυτόν; τα δώρα που σου κάνουν, τι σημαίνουν, γιατί; SHUT! SHUSH! φύγετε σκέψεις αναθεματισμένες, κυνηγοί, άδικα πλάσματα! ή μήπως θέλετε το καλό μου;

υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν και αρέσκονται στο να κάνουν δώρα, και να λαμβάνουν επίσης, μικρά και μεγάλα, βλακίτσες και ουσιώδη πράγματα, δεν έχει σημασία τι, γιατί ξέρουν πως η πράξη μετράει, πως ενα δωράκι είναι πάντα ευχάριστο, γιατί σημαίνει πως κάποιος σε σκέφθηκε, σε έβαλε στο στόχαστρο της καλής του ενέργειας, του προσωπικού του ηλιαρακίου. και τους αρέσουν οι γιορτές γιατί δίνουν ευκαιρία να εκφράσεις και να δώσεις αυτή την ευχάριστη αίσθηση στου κοντινούς σου ανθρώπους. καλά δεν το λέω; ε λοιπόν εγώ προσωπικά, ενώ γνωρίζω και καταλαβαίνω τα αμέσως προλεγόμενα, πάντα αισθάνομαι κάπως περίεργα στις γιορτές και με το θέμα των δώρων.

κάποιες φορές δεν έχω καμια διάθεση να κάνω κανένα δώρο σε κανέναν. όμως δεν σημαίνει καθόλου ότι δεν υπάρχει κανένας να αγαπώ.

"i really have a lot of love to give,
 but i just don't know where to put it"



θα ήθελα ίσως να μην υπάρχουν γιορτές, ίσως τότε αν δίναμε δώρα έτσι που και που άσχετα ο ένας στον άλλον να σήμαιναν κάτι.. για μένα, πάντα; συνειδητοποιώ ότι κάνω προβολή ουσιαστικά του δικού μου προβλήματος του ψυχαναγκασμού στον εξωτερικό κόσμο, προσπαθώντας να ερμηνεύσω τις προθέσεις και τα βιώματα των άλλων σαν να ήταν όλοι εγώ - οπότε καταλαβαίνω πως είναι λίγο άκυρο και εγωϊστικό το "θάθελά" μου, αλλά τέλος πάντων - είναι απλώς ο συρφετός των σκέψεων που περνάνε απο το κεφάλι...

προυβλήματα :)

λίγη σοκολάτα; καζλή σας νέα χρονιά.

σκηνές από "το σημειωματάριο" #325

διαβάζω ενα notepad κειμενάκι όπου κατέγραφα εκρεμμότητες της δουλειάς, αναμειγμένες με ποιητικές εκλάμψεις και παρατηρήσεις, και έχω να μεταφέρω τα εξής, με την σειρά παλαιότητας...

• χθες ήταν η γιορτή μου. σήμερα δευτέρα, δεν έφερα γλυκά στην δουλειά, κοκκινιζόμενος με το κάθε χρόνια πολλά. "προσπαθώ να καταλάβω αν νιώθω πιο πολύ ντροπή λόγω του γεγονότος ότι δεν έφερα γλυκά απ'ότι αν έφερνα τα γλυκά - είναι 50-50% προς το παρόν" υπενθυμίζω στον άγνωστο αναγνώστη πως ντρέπομαι κάθε φορά στην γιορτή μου γιατί τα γλυκά τα φέρνω απο υποχρέωση, και συνήθως είναι άσχετα, ούτε μ'αρέσουνε, και μισώ να γίνομαι αντικείμενο προσοχής μόνο και μόνο επειδή το επιτάσσει η ημέρα .. [σ.σ. (γιατί ακούγεται γαμάτο το "σ.σ.") τα γλυκά τα έφερα την επόμενη μέρα γιατί δεν άντεξα την κοινωνική κατακραυγή στο μυαλό μου, οπότε το δράμα έληξε, με ανάμεικτα αποτελέσματα]
• μπορεί ο καθένας να φτιάξει έτοιμο στεφάνι (φωτοστέφανο, crown of thorns, γαμοστέφανο, όπως το δει κανείς..) την κάθε στιγμή τυλίγοντας έξυπνα και κομψά το USB καλώδιο του κινητού του τηλεφώνου ή του σκληρού του δίσκου (όπου "του" το "της" και το ανάποδο, γιατί; τα μάτια μου θέλουν να κοιμηθούν)
• popular cucumber - populate cumbeper - polpulate cucubear - palpitate coockoobear
• slither and wither
  and thither and hate
  closer to pimples
  and running away
  blinking appear
  to tread on your fear
  of clooping ambassadors
  trunking this day
• "what do you mean?" -
   now you ask me quite clearly
   so i just look at you
   just to make you stay
• μια απο εκείνες τις μέρες, πριν απο κανένα μήνα, έβρεχε, και κάθε φορά που βρέχει ικανοποιτικά πολύ, μαζεύονται λιμνούλες, λίμνες και ποτάμια εκατέρωθεν των γραμμών του τραίνου (location: ON). πηδώντας πάνω απο ενα τέτοιο ποταμάκι ακούω ενα μεταλλικό κλανγκ μικρού αντικειμένου που πέφτει - και τι είναι αυτό; - α, ενα πιρούνι που κουβαλούσα στην τσέπη για το μεσημεριανό μου. το σηκώνω με ευλάβεια, είναι μικρό, μεγέθους dessert και όλο δικό μου, το είχα αγοράσει σε ενα σουπερ-μαρκετ, νομίζω, εκτός και αν παραποιώ πάλι το παρελθόν, όπως με την κούπα που αγαπούσα για χρόνια, που αποδεικνύεται τελικά πως βρέθηκε φαινομενικά τυχαία και αντικειμενικά πρόσφατα στην κατοχή μου. τα μαχαιροπίρουνα (ποιός λεξιπλάστης αδίκησε το κουτάλι εδώ!) που βλέπεις πεσμένα στο δρόμο - που γενικά υπάρχουν στην φύση (πεδιάδες ολόκληρες όπου καλλιεργούνται κουτάλια Σικελίας) - μου θυμίζουν γενικά ζωή στην ύπαιθρο, στρατό φυσικά, και τέτοια πράγματα
• το Σάββατο που γιόρταζαν οι Νικόλαοι, μου ήρθε μια ιδέα και σκέφθηκα πως γιόρταζαν και οι Νοίκοι Ανοχής. όχι, δεν ευχήθηκα σε κανέναν, ούτε έχω κανένα Νοίκο τέτοιο φίλο-γνωστό
  

αρρυθμίες (spring - summer '14)

".. Ένα στοιχειώδες βήμα για την εισαγωγή του πολίτη στον πολύπλοκο κόσμο των αρρυθμιών ίσως είναι εκείνο της αναγνώρισης του κανονικού σφυγμού του.. " [ εδώ ]

Gavin Bryars' "White's S S" και πως του ήρθε να ονομάσει την σύνθεσή του αυτή έτσι (χμμμμμμ) (εδώ)

See, Dirty Beaches' LP "Badlands", it's front cover depicts the band founder's bust in profile, enveloped in kind of a thick smoke. It's like Arctic Monkeys (gosh, now that i take a look at their pics, they are CHILDREN!) "Whatever..." LP cover, where someone with drunk eyes takes a draw at a cigarette, after a second, when he has left out the exhaust, (and changed the shirt). See?

a posr ftom mid augur

it seems that progressively
everything has a new smell
and a new taste
i am examining a number of
reasons for that, one of them
being
the change of seasons
the coming autumn
the period in mid august
that i usually sense the
premonition
and feel extremely poetic
(the first such poem
written during my school days)

plus a december addiction
for your pleasure only

a port from norember #2

yesterday finished reading Neil Gaiman's "The Ocean At The End Of The Lane", and before that, Murakami's "Hard-boiled universe and the end of the world", both in the aftermath of my recent trip to London - and would recommend both these books to whoever likes magical realism and fairytales and is in for a light read (or ride) - and a bit of adventure. and somewhere between these lines my boss' words resounded in my ears, "I find you quite relaxed" what? I said.. "I find you quite relaxed". bang goes daydreaming, go on working you twat.

a post from noverber

the bills
the pills
the thrills

taking off careers
carrion peels
smiting wheels

i want to grumble all day long
all day long
all day long
join me in grumbling all day long
all along
all along

long
long
long

i need to push my proudness, to push my self respect,
in order to do something, - the fact that i feel fucking bad
is something at least - i could have been content with
being nothing and doing nothing and slowly dying inside alone.