κάτι σαν όνειρο

οταν σε πλησιαζει ενας αγνωστος τυπος στην μεση του πουθενα (σχετικως και δεδομενου των περιστασεων) στα πετραλωνα και σε ρωταει πως να παει προς το παγκρατι στις 12 ωρα το βραδυ τι του λες; οταν ακολουθει την συμβουλη σου να παει μηπως προλαβει ησαπ ως το μοναστηρακι ή ομονοια και σε ακολουθει επισης και τον ρωτας ρε φιλε πως βρεθηκες εδω και σου λεει ε περπατουσα και βρεθηκα και τον ρωτας τι εχει πιει αλλα επειδη τον συμπαθεις συνεχιζεις να του μιλας (καθως στριβει μαζι σου οχι προς τα κει που ειναι ο σταθμος)... και καθως σου λεει ρε φιλε βοηθα μου βγαλε με σε ενα κεντρικο δρομο καπου και του λες να σου σταματησω ενα ταξι και να του δωσω καποια χρηματα να σε παει οσο πανε αυτα (φαουλ..) και σου λεει οχι ειπαμε απλως βγαλε με καπου. και τον βγαζεις στην πλατεια του θυσειου, αφου πριν ειχατε περπατησει μιλησει σε ειχε ρωτησει μηπως εχεις κανενα τσιγαρο απ τα αλλα (ειχε δικια του μπυρα που μου ζητουσε να την κρατησω καμποσες φορες καθως το τσιγαρο με τον αερα δεν αναβε) - καθως τον περιμενες να κατουρησει σε κατι θαμνους σε καταλληλο μερος. καθως εχετε ανταλλαξει πληροφοριες για ηλικια και για επαγελματικη δραστηριοτητα. οσο αυτος δεν φορουσε τιποτα μια βλακεια και τον λυποσουν - βολιωτης γαρ - με αδεια απο ελδυκ (χμμμμ) - οταν τον αφηνεις στο θυσειο επιτελους και ξερει να παει απο 'κει - οταν τον ρωτας το ονομα του κ σου λεει αρης - τον πιστευεις; ξεκιναει απο αλφα οπως και το δικο σου και εχει πανσελινο και ... τα σκεφτεσαι καθως γυριζεις πισω, προσεχοντας διακριτικα μηπως σε ακολουθουν, ελεγχοντας αν το κατσαβιδι που εχεις αφησει κατα τυχη στην κωλοτσεπη ειναι ακομα εκει. οτι να' ναι. ακαθοριστα αβλαβης στο σπιτι συλλογιζομεθα. πλαισιονοντας την αφηγηση με ενα σχετικο ασχετο αγαπημενο μουσικο κομματι του παζλ. depeche mode - get the balance right (το ίδιο το δημοσίευσα και στο φμπ, κατά λάθος, ευτυχώς δεν το διάβασαν πολλοί)