15/02/21
αχ ξέχασα να καταγράψω το όνειρο που είδα σήμερα, και το καταγράφω τώρα καθώς έξω από το παράθυρο χιονίζει καταρακτοδώς και η πλεοψηφία του κόσμου είναι excited στην αττική, πέρα από τα προβλήματα που δημιουργούνται, γιατί όσο να'ναι, είναι κάτι που βλέπουμε μια φορά στα 2-3-4 χρόνια εμείς οι αθηναίοι. (σίγουρα συγκαταλέγω τον εαυτό μου σε αυτούς; όχι στους excited, στους αθηναίους εννοώ.. δεν είμαι σίγουρος)
είδα λοιπόν ότι είχε πολύ μεγάλο σεϊσμό, τόσο μεγάλο που είπαμε τελείωσε, πέφτουμε κάτω. και μετά είδα μια εποποιεία, ένα πράγμα που δεν είχε ούτε αρχή μα ούτε και τέλος. κάτι που είχε πολλές αποχρώσεις, πολλά πρόσωπα, πολλές τοποθεσίες εξωτικές, πολλή δράση. σίγουρα απ' αυτά που θυμάμαι είναι ότι ήταν μια πόλη εγκατελειμμένη, στην οποία είχε συμβεί μια καταστροφή. και πολλές φράξιες ζωντανών και νεκρών πραγμάτων ανταγονιζόντουσαν για τον έλεγχό της. κάθε στιγμή οργανωνόταν ή αποκρουόταν μια επίθεση από γιγαντιαίους βράχους, απολυθωμένα δέντρα, ή βίαιους ληστές. θυμάμαι να τρέχουμε και να κρυβόμαστε, σε εγκατελειμμένα γυάλινα σπασμένα κτήρια σαν φούσκες και εκεί που νομίζαμε πως ξεφύγαμε φαινόντουσαν στον ορίζοντα και άλλα τέρατα α-λα neon genesis evangelion.
19/09/21
άντε ας βάλω και ένα μουσικό κομμάτι από την τωρινή εποχή, δηλαδή τώρα που το ακούω, γιατί το ίδιο το κομμάτι είναι από την εποχή που γεννήθηκα. μου αρέσει πάρα πολύ.
λέγεται το κομμάτι "παίξε μαζί μου, καταιγίδα" και μιλάει από πρώτο πρόσωπο για κάποιον που είναι έτσι αντίθασο πνεύμα και δεν κάθεται σε μια θέση, και ρίχνει ευθεία πρόκληση στην καταιγίδα να δυναμώσει, γιατί δεν τον πειράζει, και ίσα ίσα, με πολύ δυνατό αέρα του είναι πιο εύκολο να τραγουδά. περιγράφει δηλαδή κάποιον που ας πούμε δεν του μοιάζω καθόλου, αλλά ποιός ξέρει, ίσως υποσυνείδητα αυτό είναι το θαυμαστό πρότυπο που μου έχουν διδάξει (ή έχω διδάξει τον εαυτό μου από μυριάδες ερεθίσματα) πως θα ήταν πολύ cool να του μοιάζω, και κρυφά μια φαντασιακή πραγματικότητα μέσα μου συντονίζεται με κάτι τέτοια τραγούδια, και μπερδεύει κάποιους που μπορεί να βρίσκουν πως έχω potential, δυναμικό δηλαδή, δεν ξέρω πως να το πω, και απογοητεύονται στην συνέχεια, καθώς παραμένω ενα πλαδαρό ήπιο πλάσμα που δεν κάνει τίποτα. (σλοθ) - και κάποιοι απ' αυτούς που απογοητεύονται πιο πολύ απ' όλους ζουν εξ' ολοκλήρου μέσα μου (και κάποιοι μπορεί να βγαίνουν και λίγο απ' έξω)
εποποποοιεια.. ενα ξεχασμένο draft (ρεύμα αέρα, λουμπάγκο, χιόνι, καταιγίδα)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment