εργενοπουλος

κύριος Εργένης/Εργενόπουλος/Εργενίδης - δεν υπάρχουν τέτοια επώνυμα, σκέφθηκα χθες. είδα εναν τύπο τυχαία στο απέναντι μπαλκόνι, την άραζε μόνος του και έβλεπε μια τηλεόραση, και σκέφθηκα, μπας και είναι εργένης; μετά σκέφθηκα τον εαυτό μου. τον Μάνο.. και μετά μου ήρθε η παραπάνω σκέψη για τα επώνυμα. για την ακρίβεια, σκέφθηκα εναν πρώην συνεργάτη μου που μια φορά όταν κάναμε συζήτηση του διαλείματος, μου εκμηστιριεύτηκε πως δεν βγαίνει συχνά με τους φίλους του γιατί είναι όλοι μπακούριδες - και όταν τον ρώτησα, τι θα πει μπακούρης - μου εξήγησε πως είναι "εργένηςρεπαιδίμου" (προφανως δεν έβγαινε συχνά, γιατι ερχόταν και η γυναίκα του, και δεν έβγαινε καλή παρέα ξερωγώ..)..
τεσπά.
τώρα που το λέμε, ούτε μπακουρόπουλος υπάρχει σαν επώνυμο. κανείς δεν το θέλει. αλλά για να επανέλθουμε στην αρχή του θέματος! προφανώς δεν υπάρχει του εργενόπουλος, γιατί - σκεφθείτε - ο άνθρωπος, για να είναι εργένης, δεν έκανε παιδιά ώστε να τους δώσει το όνομά του, και να λένε - να έρχεται το παιδί του Εργένη - το εργενόπουλο.
είναι ένα παράδοξο.. δηλ. κάποια χαρακτηριστικά επίθετα δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν μέρος επωνυμίας. δεν είναι λυπητερό το γεγονός αυτό;
σημαίνει ότι κάποιες λέξεις δεν έχουν ίδια δικαιώματα με την πλεοψηφία - και ένα πολύ λογικό, και βασικό, θα έλεγα, δικαίωμα - είναι να στολίζει αυτή η λέξη το επώνυμο ενός ανθρώπου.
μπρός για τα ίσα δικαιώματα των λέξεων! κάτω η ανισότητα! μπρός για την λαϊκή πάλη!!
μπρος για το μέλλον όπου τα επώνυμα όπως μπακουρόπουλος, μαλακόπουλος, χαζόπουλος, βλακόπουλος, ψωνιόπουλος θα γίνουν ενα μέρος της καθημερινής πραγματικότητας..!
βέβαια, θα μου πείτε - θα αρχίσουμε τότε να παλεύουμε για τα δικαιώματα των ανθρώπων να μην έχουν τετοια ονόματα. σκατά.