μια πιθανή ενδιαφέρουσα ενασχόληση θα μπορούσε να είναι ("πιθανή" και "θα μπορούσε" - λακονικότητα μηδέν! (και μου αρέσει.. (..λέω τώρα)).. (έχει αυτή η δραστηριότητα μια περίεργη αναδραστική χροιά που δεν μπορεί παρά να μου προκαλεί έναν μικρό θαυμασμό). λοιπόν για να μην σας κρατώ σε αγωνία, η δραστηριότητα πάει ως εξής: πιάνω στην τύχη μια πρόταση από ένα ποστ στο μπλογκ μου, και την χρησιμοποιώ όπως είναι σε μηχανή αναζήτησης (ονόματα δεν λέμε - για να μην διαφημίσουμε - αν και τι να διαφημίσουμε - η πλαφόρμα στην οποία διατηρώ αυτό το μπλογκ ανήκει στην εταιρεία που έχει και την μηχανή αναζήτησης και τα δικαιώματα διανομής του λειτουργικού του κινητού από το οποίο θα διαβάζω αυτό το μπλογκ - τέλος πάντων σαν να λέμε πως όλα ανήκουν σε αυτή την εταιρεία της οποίας επιλέγω να μην αναφέρω το όνομα, γιατί... μήπως γιατί το έχω ξεχάσει; ή μήπως επειδή η ίδια εταιρεία κατέχει και το μυαλό μου και το όνομά της για κάποιο λόγο ... αντιστοιχεί σε έννοια που ορισμό δεν χρειάζεται, είναι δηλαδή συνόνυμη με κάτι σαν Θεό)
λοιπόν κάτσε να δω τι λαυράκια ανακάλυψα με το "έξω από το παράθυρο χιονίζει καταρακτοδώς και η πλεοψηφία".. ένα κείμενο του Κώστα Φρυγανιώτη για το Γαλαξίδι που δεν ξέρω κανέναν από τους δύο, ούτε που πέφτουν, γιατί ως γνωστόν επέμεινα να μην μάθω τίποτα απο Ελληνική γεωγραφία από μια ιδιάζουσα άρνηση και καταπίεση της επιθυμίας/αποδοχή της έλλειψης επιθυμίας να ταξιδέψω.\
ένα άρθρο από ειδησεογραφία από μακρινό Φλεβάρη του 2015. και ένα review για την ελληνική μετάφραση του βιβλίου του Μπάρακ Ομπάμα. και κάτι άλλα αποσπάσματα από βιβλία ή απομνημονεύματα. δεν μου φάνηκε τίποτα αρκετά ενδιαφέρον ώστε να στρέψω την προσοχή εκτός της δικιάς μου ενδοσκόπησης και του εσωτερικού μου ειδησεογραφικού γραφείου.
μπήκα λίγο σε κάτι email drafts πρόσφατα, όπου βάζω πράγματα για να θυμάμαι ή που προόριζα για κάπου, σαν πρόχειρο. και δεν ξέρω αν τα χρησιμοποίησα ποτέ - οπότε σκεφτόμουν με το search να βρω αν τα έχω ήδη χρησιμοποιήσει σε μπλογκ, αλλά πάπαλα, δεν φαίνεται να βγάζει καν το μπλογκ μου.
αχ τι κρίμα, παντού περισσεύεις, και τα λοιπά.
ίσως και καλύτερα - αφού έτσι πράγματι μιλάω στον εαυτό μου εδώ μέσα, και πολύ με απασχόλησε το θέμα. τέλος πάντων, σας εξηγώ πως ανακάλυψα την ωραία ενασχόληση που περιέγραψα παραπάνω (τελικά δεν ήταν και ΤΟΣΟ διασκεδαστική)
σας αφήνω στον κόσμο της φαντασίας, με τις φαντασιακές φιλικές συνάψεις και κλικ και τσαφ και το κομμάτι Love Before Romance των The Undertones που το άκουγα σήμερα το απόγευμα, μέσα σε γενικότερο κλίμα φοβερής υποτονικότητας και κυριακάτικης μελαγχολίας. αυτό το κομμάτι δεν μπορεί να μου ξεκολλήσει από το μυαλό πόσο πολύ μου θυμίζει το "Sweet Harmony" των The Beloved. έχουν κάτι παρόμοιο κάπου.
No comments:
Post a Comment