κτήρια παζάρια

σήμερα είδα άλλο ένα γνωστό μέρος. υπάρχει περίπτωση με την κάθε καταγραφή να εμβαθύνω και να αποτυπώσω τις λεπτομέρειες της δομής του; το αμφιβάλλω.

ήταν μεγάλο, σαν μπαζάρ, με ένα κεντρικό διάδρομο που όμως διακλαδωνόταν και δεν ήταν ευθύς, και διάφορα μαγαζάκια δεξιά-αριστερά και μέσα στα περάσματα. υπήρχε και ένα δισκάδικο, αλλά εγώ κάθε φορά που το θυμάμαι αυτό το μέρος, τα δισκάδικα όλο έκλειναν εκειπέρα, και σήμερα πλέον δεν βρίσκω κανένα (ενώ είχα την ανάμνηση ή την αίσθηση ότι παλιότερα υπήρχαν μερικά) επίσης τελευταία θυμάμαι ότι πάντα ερχόμουν σε αυτό το μέρος λίγο πριν κλείσει και ίσα ίσα προλάβαινα να πάρω μια τζούρα, που λέει ο λόγος. και πάντα υπήρχε αυτή η άβολη κατάσταση - του να μην προλαβαίνω.

σήμερα είχε πολλά οπωροπωλεία (θυμάμαι στοιβαγμένα αγγούρια διάφορων μεγεθών, και πολλά ραπανοειδή) - πήγαμε μαζί με τ. - εκείνος έπαιρνε πολύ πράγμα, και δεν θυμάμαι να πληρώνει, και είχα σχηματίσει την εντύπωση ότι τα έκλεβε - δεν τον ρώτησα για λεπτομέρειες όμως. μετά τον έχασα κάπου.

θυμάμαι δυο μαγαζιά που μπήκα και είχαν αλλάξει, είχαν πουληθεί δεν ξέρω - το ένα είχε μισοκολλημένες ταπετσαρίες... μετά είχα βγει έξω αλλά όχι για πολύ, ξαναγύρισα - ήταν επίσης κάποιος γνωστός που με κατηγορούσε για κάτι - και τότε αισθάνθηκα πολύ ενοχή και με αυτό το συναίσθημα ξύπνησα, μάλιστα στο μυαλό μου έπαιζε το νιώθω ενοχές των μπλε (και έλεγα στο ξύπνιό μου, την θα την κάνω αυτή την ενοχικότητα)

επίσης θυμάμαι ένα πολύ μεγάλο πράγμα, σαν πολυκατοικία - θυμάμαι να την βλέπω πρώτα απέξω από μακριά - έβλεπα από τα παράθυρα πως πολλά δωμάτια είχα γίνει καταστήματα, και μεγάλα, άλλα πολυόροφα, και αλλού σε πολυόροφα ψιλοτάβανα καταστήματα κρεμόντουσαν σαν κοντεϊνερ που ήταν διαμερίσματα. (ίσως σε αυτό το μέρος τοποθετείτω αυτό που έβλεπα παλιότερα - κτήριο με δύο ασανσέρ επικίνδυνα και χαλάσματα ανάμεσα σε ορόφους και τρύπες στις σκάλες και σημεία απόπου δεν μπορούσες να περάσεις (μόνιμο άγχος) - αλλά σήμερα δεν είδα αυτό το μέρος)

θυμάμαι στην συνέχεια να περιφέρομαι ανάμεσα σε δωμάτια εκείνης της πολυκατοικίας - πολύ περίεργα δωμάτια, αλλά δεν μου έβγαζαν την αίσθηση της βρώμας ή της φτώχειας - ήταν πολύχρωμα - είχε κοινά ντους τα οποία όλα ήταν στεγνά. και δωμάτια σαν να ήταν όλα κοινά, να μην υπήρχε ιδιωτικός χώρος ή κάτι που είναι γεμάτο από προσωπικά αντικείμενα - όλα ήταν γυμνά. δεν αισθανόμουν κάτι κακό, απλώς κοιτούσα και περιεργαζόμουν.