mina. ξανά.

αλίθεια, μήπως έχω καναγράψει γι'αυτήν στο παρελθόν; κάτι μου λέει ότι εχω ξαναγράψει. όπως και να έχει όμως, δεν βλάπτει να την ξαναναφέρω την πελώρια την Μίνα. τελευταία την ακούω συχνά. πριν απο κανένα μήνα αγόρασα ενα κουτί με τρία βινύλια, συλλογή απο τραγούδια που πρέπει να έχει πει στην δεκαετία του '60. κατά τα άλλα ενα απαράδεκτο κουτί που δεν έγραφε τίποτα μέσα, ούτε χρονολογίες, ούτε λοιπά comments, ούτε φωτογραφίες ή άλλο artwork. τουλάχιστον τα βινύλια παίζουν μια χαρά, και τα τραγούδια είναι πολύ ωραία.

πέρα απο την πολύ δυνατή και εκφραστική φωνή, έχει υοθετήσει αυτό το αινηγματικό image με στρώσεις απο περίτεχνο μακιγιάζ.. όπως έλεγα τις προάλλες σε ενα φίλο, διάβασα στο wikipedia ότι ιδίως όταν ξεκίνησε την καριέρα της είχε την φύμη ρεμπελοκόριτσου, με τσιγάρο στο χέρι και πρόκληση στα μάτια (φαντάζομαι)

τελος πάντων, εμένα η φωνή - ή, μάλλον, όχι τόσο η φωνή όσο η εκτέλεσή της μ'αρέσει. όπως φυσικά και η επιλογή των τραγουδιών που έκανε. δεν έχω και πολλές γνώσεις για το ρεπερτόριό της, πάντως απ'όσα έχω ακούσει είχε και έχει πολλές jazz και τέλος πάντων λίγο πιο σοβαρές επιρροές, δηλ. δεν έχω ακούσει κανένα χαζοτράγουδο..

α, την πρωτοέμαθα απο την μοντέρνα διασκευή που έκαναν οι επίσης ιταλοί Delta V στο Se telefonando, μια 60'ς επιτυχία της. (τους Delta V τους έμαθα απο μια συλλογή που είχε την διασκευή που έκαναν στο  Un belle histoire του Michel Fugain - όλο διασκευές είναι αυτοί - αλλά παρόλα αυτά είχα βρει και το πρώτο τους άλμπουμ, που είναι πολύ ωραίο... περιέχει μεταξύ άλλων και αυτό το θαυμάσιο κομμάτι.......)

επίσης ενα πολύ γνωστό (ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΟ) κομμάτι (που εγώ τουλάχιστον το είχα ξανακούσει) που έχει πει η Mina είναι το Parole, parole.. δεν ξέρω τι λέει, αλλά είναι πραγματικά πολύ ωραίο. στο YouTube εχει δύο "versions", μια που προσεγγίζει το κανονικό κομμάτι, με τον κύριο Alberto Lupo (ποιος είναι..?), και μια άλλη με το λατρεμένο κακό παιδί της Ιταλίας και όχι μόνο, τον  συνονόματό μου Adriano Celentano, που πρέπει να είναι η παρωδία στο κανονικό κομμάτι. μακάρι να ήξερα τι λένε :)

Μιας και βρέθηκε εδώ παραπάνω ενα ζευγάρι να κάνει διάλογο, μου θύμισε ενα άλλο κομμάτι με διάλογο, αυτό αρέσει αρκετά στην μάνα μου - ('76 διαβάζω ότι είναι), του Toto Cutugno (αυτουνού που είχε πει την πολύ γνωστή και ωραία ιταλική επιτυχία L'italiano - νομίζω και σε διαφημήσεις την έχουν χρησιμοποιήσει (για ιταλικά προϊόντα φυσικά).. ακόμα την θυμάμαι - Λασάτα μι καντάρε, μπλαμπλαμπλαμπλα.. μπλαμπλαμπλαμπλα... Λ'ιταλιάνο βέρο.)

Πίκκολο, στούπιντο.. (και το απεγνωσμένο τέλος του κομματιού..)

Τέλος πάντων, έχω φύγει απο την Μίνα λιγάκι. Ας επανέλθω, για να τελειώνω. Εχω ανεβάσει τρία κομματάκια, τα ηχογράφησα απο τα παραπάνω βινύλια, παρακαλώ, γι'αυτό δεν έχουν και τρελή ποιότητα. Έχουν όμως το σκρατσάκι το γνήσιο.. Οι χρονολογίες είναι στο περίπου

L'immensita (1967) - το βάζω για την υποχθόνια κιθάρα με παραμόρφωση που μπαίνει κάπου στο κομμάτι..

Noi due (1967) - τι τέλειο κομμάτι.. αυτές τις μέρες μπορώ να το ακούω συνέχεια - μ'αρέσει και το αποκορύφωμα με το brass section κάπου στην μέση

So che mi vuoi (1965) - αυτό μοιάζει στο ριθμό με το Take 5. μ'αρέσει που τότε δεν δυστάζανε και βγάζανε κομμάτια 2 λεπτών, - όμορφο, έντονο και compact. youtube

Αυτά για σήμερα..