σκεφτόμουν πόσο ο ήχος της σταγόνας που πέφτει απο την όχι καλά κλειστή βρύση μοιάζει με το τικ-τακ του ρολογιού. άλλες φορές ενοχλητικός σε σημείο εκνευρισμού, και άλλες φορές περίεργα αδιάφορος, ο συνοδηπόρος σου όταν είσαι ξαπλωμένος και δεν υπάρχει λόγος να σηκωθείς, και ζήτημα είναι αν υπάρχει λόγος για οτιδήποτε γενικά.
πλικ. πλικ. πλικ. πλικ. πλικ.
πλικ.
δεν σταματάει ποτέ, με εκνευριστικό πείσμα προχωράει προς την αιωνιότητα, και με υπομονή τονίζει την αν-ηχία και την μοναξιά, την έλλειψη επιθυμίας, το κενό. και μια υποβόσκουσα αίσθηση ανισυχίας.
πλικ.
παω να φαω, και θα επιχειρήσω να δω καμια ταινία.
πλικ. πλικ.
No comments:
Post a Comment