πάμε για και να ξεπεράσουμε την 24 ιουλίου, αν είναι καλά ο Θεούλης και σμπρώξει την μέρα να περάσει, ελπίζω, αισίως. σήμερα το θερμόμετρο θα φτάσει τους 40-41 βαθμούς στην Αθήνα, εαν δεν υπερβάλλω. την πιο πολύ ζέστη που θυμάμαι πάντως την είχε στα περίχωρα του Τελ Αβίβ το καλοκαίρι του '16. μα όχι, κάτσε, κάνω λάθος, δεν ήταν το '16 αλλά το '12! πως είναι δυνατόν να μην το θυμάμαι; βλέπετε, με τις καραντίνες οι ζωές όλων μας έκαναν ένα shift προς τα δεξιά κατά δύο χρόνια. Αλλά εγώ σφάλλω ακόμα πιο πολύ.
Ιούλιος έξω από το παράθυρο, είμαστε όλο και πιο κοντά στον πιο γλυκύ μήνα του καλοκαιριού, ήτοι, τον Αύγουστο, αλλά αφού ακόμα είμαστε στον Ιούλιο, να σας ενημερώσω γεμάτος ενθουσιασμό ότι είδα στον ύπνο μου κάτι για τον Yul Brenner. στον ύπνο μου με ρωτούσε η Ρ. γι' αυτόν, και τι γίνεται, και προσπαθούσα να της εξηγήσω ότι ο άντρας της μητέρας μου έτυχε να έχει θετή αδερφή που βγαίνει με τον Yul (βγαίνει από το Ιούλιος, ή Юлий) - στον ύπνο μου δεν τον θυμόμουν ποιός είναι - τον είχα για κάτι σαν διεφθαρμένο πολιτικό ή μεγιστάνα των μήντια στην Αμερική πάντοτε.
Τελικά με ξύπνησε ο γάτος και δεν μπορούσα να κοιμηθώ άλλο, και διάβασα για τον Γιούλ, πριν τον ξεχάσω, και διαβάζοντας την ιστορία του από το αντίστοιχο άρθρο στο wikipedia ήμουν και δεν ήμουν σίγουρος πως δεν διαβάζω ένα παραμύθι. έκανε τόσα πολλά πράγματα, ταξίδεψε σε τόσα πολλά μέρη, πέρασε τόσα πολλά μέχρι να κλείσει τα είκοσί του που θαμπώθηκα. βέβαια προερχόταν και από εύπορη οικογένεια και σίγουρα είχε πιο πολλές ευκαιρίες από άλλους, αλλά και πάλι, δεν έχει να λέει.
Έχει πλάκα που στον ύπνο μου θυμόμουν το "Yul Brenner" ενώ κανονικά είναι Yul Brynner, αλλά υπάρχει λήμμα και για το Brenner που παραπέμπει σε Brynner. Το μόνο έργο που έχω δει με αυτόν είναι το Westworld, και ενώ μου είχε κάνει εντύπωση, δεν νομίζω να τον θυμόμουν από εκεί, καθώς πρέπει να έχουν περάσει πολλά χρόνια και δεν είχα ψάξει ιδιαίτερα το background του συγκεκριμένου ηθοποιού τότε, και δεν πρέπει να μου είχε μείνει κάπου στην μνήμη.
Η ανάμνηση κάπου παρέπεσε, φαίνεται, σε ένα κρυφό τσεπάκι, ή σαν μια ξεχασμένη βίδα που έπεσε κάπου στο δρόμο, και την βρήκα και την μάζεψα.
Χθες ταξίδεψα λίγο με το γκούγκλ μαπς και το street view. Πήγα στην Μαδαγκασκάρη και στην Κωνσταντινούπολη και στην Υεμένη. Εξωτικοί προορισμοί και... ειδικά η Υεμένη τόπος πολυπαθέστατος..). Μου έκανε τρομερή παράξενη και μεθυστική σχεδόν εντύπωση αυτή η περιήγηση με κάμερα 360 μοιρών, όπου ξαφνικά πήγαινες να δεις κάτω και έβλεπες τα παπούτσια του τύπου που έβγαζε την φωτογραφία. Λες και κοιτούσες κάτω και έβλεπες δικά σου πόδια, μόνο που φορούσαν παπούτσια που δεν τα είχες ποτέ, ή τα είχες, αλλά τόσο παλιά που το έχεις ξεχάσει, σε τόπους μακρινούς, σε ατελείωτες περιπέτειες του Yul Brenner ίσως....
(Τα τελευταία είναι πιστοποιημένα δικά μου πόδια σε μια παραλία την παραπάνω περιγραφηθείσα περίοδο του 2012 - οπότε είχα και πάλι πολύ χρόνο για να κάνω μλκίες στην άμμο)