σδφ

σήμερα ή μάλλον χθες, για την ακρίβεια, είχα μια δυσκολία να με πάρει ο ύπνος, γιατί είχα μια ανησυχία ότι θα πάθω κάτι με τις κρισούλες που παθαίνω που κάτι συμβαίνει και νομίζω ότι μου κόβεται η αναπνοή - δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς είναι, αν είναι η καρδιά, το πνευμόνι ή κάτι σαν γαστροισοφαγικοτέτοια παλινδρόμηση. το πολύ πολύ το στέρνο μου να μετατρέπεται σιγά σιγά σε οπίσθια και ο λαιμός μου σε μια κωλοτρυπίδα (έτσι έτσι - μαθαίνω να λέω και καμία άσχημη λέξη, για να συνηθίζω την φυλακή ή τον άδη, δεν ξέρω ποιόν από τα δύο αντικρίσω πρώτο, (τον άδη μάλλον, ) εκτός και αν με μπουρδουκλώσουν για κακές λέξεις - οπότε και αληθευτεί αυτό που μας λέγανε (ίσως;) όταν είμασταν παιδιά - μην μιλάς άσχημα γιατί αλλιώς θα σε συλλάβει η αστυνομία λέξεων [σ.σ. μάλλον σίγουρα εμένα δεν μου το έλεγαν όταν ήμουν παιδί, αλλά σίγουρα αυτό που θυμάμαι καλά ήταν και καλά μεταξύ σοβαρού και αστείο δάσκαλος θρησκευτικών στο γυμνάσιο να λέει στην τάξη πως για τις αταξίες τα παιδιά τα κλείνανε σε φυλακές στην Σοβιετική Ένωση - και να υπάρχει εδώ ο Ανδρέας να το επιβεβαιώσει - έτσι ήταν τα πράγματα; ναι - έτσι ήταν, έγνευα εγώ, χωρίς να καταλαβαίνω πλήρως τι εννοούσε εκείνος, και σε τι συμφωνούσα - ήταν, να φανταστώ, κάτι σαν το πιστοποιητικό φρονημάτων στην μεταπολεμική Ελλάδα, και το υπέγραφα εκείνη την στιγμή]).

επιτροχάδην. είδα έναν από τους ψυχολόγους με τους οποίους συνεδριάζουμε, σε περιπέτειες όπου πηγαίναμε πέρα δώθε ανάμεσα σε σπίτια και το γραφείο του (κάτι που έμοιαζε με μαγαζί ή κομμωτήριο ισόγειο ή γραφείο τελετών - ξέρετε - ένα άδειο γραφείο με μια ολόσωμη τζαμαρία να μην χάνεις λεπτομέρεια από το τι γίνεται μέσα ή έξω από τον χώρο), συνομιλούσαμε, και έβρισκε αυτός και κάτι φίλους και τον επισκεπτόντουσαν και του μίλαγαν και εγώ παρακολουθούσα, προνομιούχος συμμετέχων και συνομιλών σε εκείνη την ξενάγηση - μέχρι και ένα διαμέρισμα θυμάμαι που είχαμε πάει, και κοιτούσα τις ονομασίες των παλιών βιβλίων που είχε στοιχισμένα σε κάτι ράφια. (έχω συνηθίσει, φαίνεται, όταν το βλέμμα μου πλανάται, να ξεκουράζεται πέφτοντας σε βιβλία πάνω σε ράφια... τα βιβλία πάνω σε ράφια.. το απόλυτο παυσίπονο στην αμηχανία που νιώθω μέσα σε μια άγνωστη αίθουσα)

είδα επίσης σε δεύτερο επεισόδιο ένα night club και την Ο., κάτι λέγαμε, κάναμε σοσιαλάϊζινγκ, ήταν και ο μπαμπάς της για κάποιο λόγο εκεί ως θαμώνας του night club, αλλά επειδή δεν ήταν πια εκείνης της ηλικίας που να αντέχει τα ξενύχτια, έριχνε κάτι ύπνους σε έναν καναπέ, και μας μιλούσε περιστασιακά.

το πρωί ξύπνησα ανανεωμένος, λες και η ζωή μου ήταν ανέκαθεν γεμάτη περιπέτειες και μόλις έζησα μια απ' αυτές, για να αισθάνομαι πλήρης εντυπώσεων, όχι πλήρης ημερών, ελπίζω, προς το παρόν - αλλά τέλος πάντων, ικανοποιημένος κι έτσι. δεν έκανα στο όνειρο σέξ.

...

οταν συχνά περιγράφοντάς με αναφέρονται σε κλασσική περίπτωση βλάβης, δεν ξέρω τι εννοούν. η αλήθεια είναι ότι δεν θυμάμαι κανέναν συγκεκριμένο να το έχει πει ποτέ σε μένα, στ' αλήθεια, το φαντάζομαι απλώς. φαντάζομαι πως αν μου λέγαν έτσι θα σκεφτόμουν τους ρομπότ του Στάνισλαβ Λεμ, έτσι όπως τους περιγράφει στις ζωγραφιές του, με τσίγγινο κέλυφος και ορατά παξιμάδια, και δεν θα ήξερα αν πρέπει να πάρω με περιφάνεια ή με ντροπή αυτόν τον χαρακτηρισμό. Θα έγερνα προς περιφάνεια. Καθώς μου αρέσουν μισοσπασμένα πράγματα (? a broken toy, gift from a broken girl to a broken boy? a broken boy, gift from a broken girl to a broken toy ?)

...

επίσης σε κάτι φανταστικές χώρες ιστοριών επιστημονικής φαντασίας (που τελικά δεν είναι ούτε πολύ επιστημονική, αλλά ούτε και πολύ φαντασία) κατοικούσαν φιλές καλών archers (half-elf?) που έφερναν ονομασία Ινγκιμπόγκεν ή κάτι τέτοιο, και μάχονταν πάντα στο πλευρό του καλού και φορούσαν πλατιά κόκκινα καπέλα γιατί ζούσαν κανονικά σε δάσος με κόκκινα φύλλα και εκεί τα κόκκινα καπέλα ήταν καλό καμουφλάζ, και τα έχουν συνηθίσει.

για κάποιο λόγο όχι ιδιαίτερα σαφή άκουγα αυτό στο τραίνο. το εξώφυλλο μοιάζει με το pit στο οποίο έπεφταν (ή τους έριχναν) διάφοροι στο Incal του Jodorowski, και τους παρακολουθούσαν για διασκέδαση οι περίοικοι και επισκέπτες σε ενδιάμεσους ορόφους. δεν ήταν λόγος που το άκουγα - και δεν είναι και κάτι που ακούω συνήθως. απλώς έχει κολλητική lead γραμμή πως το λένε. επικούρα. επίκαιρα. επίκουρος ιατρός. να πάμε και στα ιατρικά μας. (Modern Rites - Unburdened)

έπεσα σε κάτι άλλα μπλογκς που υπάρχουν στην μπλογκόσφαιρα και πέρασα από μια πληθώρα συναισθημάτων, π.χ. θαυμασμού, ενδιαφέροντος, ζήλιας, ζήλιας #2, ικανοποίησης (που είμαι στεγανά απομονωμένος από το κοινωνικό κομμάτι των bloggers? που δεν είμαι ο χειρότερος ever? (ποιός είναι ο χειρότερος ever? xiroteros ever. ωραίο όνομα για συγκρότημα (πελτές το μυαλό μου, ζημώνει σαν το ψωμί και αποκτά αλκοολικό βαθμό). το ωραίο μπλογκ που ανακάλυψα ήταν το V for Valis - αν και δεν μπορώ να το διαβάσω για πολύ, περιστασιακά μόνο από λίγο κάτι. ίσως. κάτι που να μην έχει να κάνει με την Ταϋλάνδη μάλλον. (μήπως είναι κάποια επινόηση ή κωδική λέξη για κάτι άλλο που ακόμα είμαι πολύ μικρός ψυχικά