randomness

και αν πάρω μια απόφαση να γράφω εδώ κάθε μέρα, ή σχεδόν κάθε μέρα, ή όσο συχνά μπορώ, ψυχαναγκαστικά, λες να καταφέρω να βγάλω λέξεις από μέσα μου σαν μια κρεατομηχανή (ω ναι πως δεν την έχω προλάβει, την έχω γυρίσει και εγώ, την έχω καθαρίσει, έχω χώσει κομμάτια κρέατος μέσα της. έχει ένα σπιράλ πράγμα μέσα που το έχω ξεχάσει και τώρα το θυμάμαι. το σπιράλ γυρνάει και σπρόχνει κομμάτια κρέατος προς την έξοδο με τις οπές, και όλα αναγκάζονται και γίνονται σαν μακαρόνια, ευτυχώς που ήταν χειροκίνητη η μηχανή που είχε η γιαγιά μου)

μπορεί να γράφω εδώ ράντομ πράγματα και να ακούω τις ράντομ λίστες μου, κάθε μέρα διαφορετικές για να έχει νόημα η τυχαία επιλογή και να μου λέει κάτι ιδιαίτερο, από εκείνα τα πράγματα που δεν ξέρω (/ δεν μπορώ/ δεν θέλω) να πω στον εαυτό μου.

κάποια στιγμή θα βαρεθώ να το κάνω Υ, και θα αρχίσω να καπνίζω και να πίνω ασταμάτητα για χρόνο Χ. δεν υπάρχει Σωτηρία. ή όπως το δει κανείς, γενικά. αν έκανα podcast θα είχα ντραπεί πολύ. μετά θα κοιτούσα το βίντεο και θα το μελετούσα για μέρες ώρες χρόνια ατελείωτα, εαυτιστικά και καθόλου έξυπνα. για να αρχίσουν όλα να αποκτάνε νόημα, θα πρέπει όλα πρώτα να χάσουν όλο το νόημα, ή να προσεγγίσουν το πάτος της έλλειψης νοήματος όσο το δυνατόν περισσότερο. και άλλες τέτοιες κλαπαριές. για να έχει νόημα η θεραπεία στους ανώνυμους αλκοολικούς, πρέπει να φτάσεις στην συνειδητοποίηση ότι έχεις φτάσει στο πάτο. γι' αυτό δεν έφτασα ποτέ στους ΑΑ. όπως δεν έφτασα πουθενά (εντάξει υπερβάλλω κι έτσι για δραματοποίηση που μου αρέσει πολυ)

γελάω με την λίστα την ράντομ την σημερινή.
the source feat. candi stanton - you got the love (ας τα να πάνε πως φτιάχνανε επιτυχίες παλιά.. τα παίρνανε από άλλους τα βάζανε πάνω σε άλλα τρακς αλλωνών, γενικώς μια εξαίσια σαλάτα και ο ορισμός της σωστής τέχνης για τα πλήθη who knows λέω τις αμπλακίτσες μου)
the art of parties - central room (κλασσικό, και εννοείται πως βρήκα την λεπτομέρειά μου - ο ντράμερ έπαιζε και στους spitfire του lead me on, και μετά στους raw silk, δυο κλασσικά ελληνικά μέταλ projects)
american analog set - born on the cusp (από ένα μοναδικό άλμπουμ που είχα ακούσει απ' αυτούς αυτό το κομμάτι είχα σταμπάρει - ίσως επειδή βρίσκεται σε πολλά σημεία, είχε μεγαλύτερες πιθανότητες να βρεθεί στην ράντομ λίστα, αν και γενικά δεν με συγκινεί.. τελικά καταλήγω)
modern rites - nothing left to give (καλούτσικο, και όχι πολύ βαρετό, ούτε υπερβολικά καραevil, modern black - κάποτε το είχα τσιμπίσει από προτεινόμενα στο μπαντκαμπ - τώρα βέβαια βλέπω είναι ένα ψιλο pun για ancient rites στο όνομα; - τους ξαναάκουσα λίγο και τους τελευταίους προσπαθώντας να καταλάβω γιατί δεν μου άρεσαν ιδιαίτερα παρόλο που ήταν από τα πρώτα μου αποκτήματα το άλμπουμ τους στην αθώα γλυκειά νιότη (βέβαια το ράντομνεςς δεν το απολαμβάνεις αλλιώς χωρίς να διαχέεσαι και να ξεχειλώνεις) - απλά.. ναι.. χμ. διάφορα έρχονται κατά νου - δεν μπορώ άλλο να σκέφτομαι δυνατά (συχτιριάζομαι - από τα αγαπημένα μου πράγματα τότε προέρχονται από ανθρώπους που δεν θα ήθελα και πααααρα πολύ να τους πιάσω κουβέντα τώρα)
desireless & operation of the sun - morning wood (και όμως, απάντηση στα δύο ερωτήματα - ναι και ναι - καλά, η δεύτερη είναι δικιά μου)
νίκος ξυλούρης - μπαρμπα γιάννη μακρυγιάννη (δεν μας τα έγραψες καλά - κάτι τέτοιο; )
darkside - the only shrine i've seen (να πηγαίνει αυτό με το μόρνινγκ γουδ μια χαρά - αλλά πέραν της πλάκας ωραίο κομματάκι και δεν το είχα προσέξει, έχει και david lynchian φωνητικά πολύ ωραία)

και για να καταλήξουμε on the sufficiently morbid note όπως συνηθίζουν οι ράντομ λίστες -
stiv bators - the last year (αυτό που λέμε, struck a nerve)