ραχοκοκαλιά των ονείρων

θυμάμαι δύο μέρη από σημερινό όνειρο.

·        ένα - ταξίδι - χώρος με αρχαία και αξιοθέατα – φωτογραφίες

·        δύο - βόλτα με λεωφορείο που με πήγαινε κάπου από ανορθόδοξη διαδρομή

στο πρώτο μέρος λοιπόν είμασταν με την S. και περπατούσαμε σε ένα μέρος που μπορεί να το έχω ξαναδεί - είναι σαν κάποιον αρχαιολογικό χώρο - με λοφίσκους και χαραδρούλες, και το εξερευνάς - και έχει και απομεινάρια από οικισμούς - ή τέλος πάντων θυμάμαι να είμασταν και σε εσωτερικό των κτηρίων.

και βγάζαμε συνεχώς φωτογραφίες, και εκείνη κι εγώ. και τα γύρω αλλά και τους εαυτούς μας. χαρακτηριστικά θυμάμαι μια ομάδα από παιδάκια που είχαν βαφτεί και παίζανε κάποιο παιχνίδι με τραγούδια, και το πήραμε και αυτό φωτογραφία.

στο τέλος λίγο πριν φύγουμε, καθίσαμε σε ένα ύψωμα για να κάνουμε ανασκόπηση, και ήθελε να δει τις φωτογραφίες της, και με κάποιο τρόπο σαν από πολαρόηντ βγήκαν όλες οι φωτογραφίες σε ένα μεγάλο ρολό. έπρεπε να το προσέχουμε και να μην ακουμπάμε τα δάχτυλά μας πάνω στις φωτογραφίες γιατί χαλούσανε - μπορούσες μόνο στις άκρες. θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι ακουμπούσε ένα μέρος του ρολού λίγο πάνω σε ένα τασάκι και εννοείται ότι υπήρχε τσιγάρο μέσα σε αυτό, το οποίο επίσης διέλυε τις φωτογραφίες, και προσπαθούσα να το σηκώσω πιο ψιλά για να μην είναι κοντά στο τασάκι - καθώς περιεργαζόμουν τις φωτογραφίες (στιγμή μυστική - να βλέπεις το εμφανισμένο φιλμ να δεις, να ξαναθυμηθείς, να ξαναζήσεις τις αποτυπωμένες στιγμές εκείνες) - έβλεπα κι εμένα μέσα στις φωτογραφίες - σε ηλίθιες πόζες, όμως και πάλι με μελετούσα, με μια κάπως εμφανή δυσαρέσκεια - εσωτερικώς όμως με ένα ενδιαφέρον.

στο δεύτερο μέρος ήμουν σε ένα λεωφορείο. μπορεί να ήταν που φεύγαμε από το παραπάνω ελαφρώς κίτρινο και σκονισμένο τοπίο. το μόνο που μπορώ να θυμηθώ τώρα είναι ότι κάποια στιγμή έστριψε όχι ακριβώς εκεί που περίμενα. ακολουθούσε περίπου την διαδρομή λεωφορείου που πάει από μελίσσια προς μαρούσι - ή θα συνέχιζε την κηφισσίας προς το κέντρο, με παράκαμψη στο μαρούσι. έκανε σε κάποια φάση εκείνο το "S" σημείο πριν φτάσει στην διασταύρωση μελισσίων. νομίζω πως κατέβηκα τότε. Ενδεχομένως να θυμάμαι αυτό το άγχος που έχω κάθε φορά να δω που και πως πηγαίνει το λεωφορείο για να μην χάσω τον προσανατολισμό μου και την στάση μου.

οφείλω να πω ότι μπορεί το τελευταίο κομμάτι να μην το είδα σε αυτό το όνειρο, αλλά να μου έρχονται αναμνήσεις από όνειρα προηγούμενων νυχτών. λες και το σύμπαν των ονείρων είναι κάτι ενιαίο και παράλληλο με την ετούτη την πραγματικότητα - και τα διάφορα όνειρα διασυνδέονται και έχουν κοινό μπακγκράου. ή ραχοκοκαλιά.