προσοχή όλα τα κείμενα αυτού του μπλογκ, ειδικά όσα είναι γραμμένα στην γλώσσα Ελληνική, είναι ακραία ανορθόγραφα, οπότε προχωράτε προσεκτικά ή προσπεράστε ελεύθερα.

emotional timeout

emotional timeout - έτσι θα έλεγα τον επόμενό μου δίσκο, ή την επόμενή μου ανησυχ΄... ούπς - εννοώ - επιτυχία. 

κάθε φορά που θα ανναστατώνομαι, πολύ ή λίγο, θα λέω "emotional timeout", θα κάνω και το σήμα με το Τ με τις δύο κάθετες παλάμες (βαριούνται και το κάνουν να μοιάζε με Τ ελαφροπεσμένο διαγώνια, ένα Τ μεθυσμένο), και θα διαφεύγω στην φούσκα(λα) μου

σήμερα έβλεπα (στον ύπνο μου) το πάρτυ του Ά.. ο ύπνος μου ήταν ανήσυχος καθώς είμαι λίγο άρρωστος και σήμερα ήταν η νύχτα του ιδρώνω για να γίνω καλά, οπότε γενικά γινόμουν μούσκεμα, ξύπναγα, άλλαζα, και έπεφτα πάλι σε μουσκεμένο κρεββάτι. πίσω στο όνειρο. αλλά μισό να εξηγήσω κάτι άλλο ακόμα.

για την προϊστορία, ο Α. στα αλήθεια έχει πάρτυ, στο οποίο με έχει καλέσει και μου έχει πει να μην τολμήσω να μην έρθω. γι' αυτό πρέπει να πάω, αρρώστια ή ξεαρρώστια. (από κάτι τέτοια κάπιοι με βγάζουν και πολύ αδύναμο χαρακτήρα - ΟΚ - λέω εγώ - (παρεξηγούμαι) 

- (μέσα μου προσπαθώ να το εκλογιγεύσω και να πω ότι είτε παίρνω πάρα πολύ κυριολεκτικά αυτό που μου λέει ο άλλος, - δηλαδή ότι παίρνω επώμου μου μια ευθύνη πολύ συγκεκριμένη και πολύ σημαντική γιατί αλλιώς θα χαλάσει ο κόσμος, επειδή έχω τόση σημασία - βλέπετε - δεν είναι ότι ΠΙΣΤΕΥΩ ότι έχω σημασία - αλλά όταν ο άλλος μου λέει "μην τολμήσεις" προσπαθώ να μπω στην λογική του ότι ναι, θα χαλάσει ο κόσμος αν δεν έρθω - όχι επειδή έχω τόση σημασία - αλλά επειδή μου είπε κάτι κυριολεκτικό ο άλλος και ότι έχει γι' αυτόν σημασία. 

- (επίσης, το σκεφτόμουν τώρα που έκανα ένα ντους που δεν μου πολυαρέσει να κάνω τελευταία, καθώς είναι χειμώνας, και κάνει κρύο, και είμαι και κρυωμένος κάπως - σκεφτόμουν πως κάποιοι άλλοι μπορούν να πουν καλοπροαίρετα, όσο δηλαδή αυτό μπορεί να γίνει, πως αυτός θέλει και λίγο ζόρι και ξύλο για να τον βγάλουμε λίγο να επικοινωνήσει με κόσμο. ρε γαμώτο ναι μέχρι και εγώ το έχω σκεφθεί, πως μπορεί να θέλω λίγο δράμα ρε παιδί μου, ή όπως το λένε "θέλω ειδική πρόσκληση" ή και "παρακάλι". όμως δεν είναι έτσι. ας μην επεκταθώ - αλλά οφείλω να έχω λίγο σεβασμό στον εαυτό μου και να μην πιστεύω ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο. (επειδή όντως δεν συμβαίνει ή επειδή δεν θέλω να συμβαίνει; - ή δεν θέλω να "φανεί" πως συμβαίνει; ασε μαμησέ τα... όλο το πράγμα είναι παράλογο από την αρχή και όλο μαζί..)

έμαθα ότι τα βιβλία ΑΡΛΕΚΙΝ τα βγάζει μια εκδοτική που λέγεται ΧΑΡΛΕΝΙΚ ΕΛΛΑΣ. τι είναι αυτό, κάτι σαν το ΑΜΠΙΜΠΑΣ; ή το "ονομάσαμε το συγκρότημά μας ΣΟΒΘΟΡ γιατί το ΒΟΘΡΟΣ ήταν ήδη πιασμένο (άσε που το "σοβθορ" μοιάζει σχεδόν με το "σοφτκορ") (και ναι, δεν αναφέρομαι στην ποιότητα των βιβλίων Bell/ΑΡΛΕΚΙΝ, αλλά στην οικειότητα που έχω με το είδος μουσικής που θα μπορούσε να είναι κοιτίδα για ένα συγκρότημα με ένα τέτοιο όνομα)

πίσω στο όνειρο #2.

ήταν σε κάποιο εξοχικό του σπίτι, και στην αρχή ήμουν μόνος μου εκεί και αυτός ερχόταν και έφευγε, και σε κάποια φάση άρχισαν να έρχονται φίλοι του, άνθρωποι που δεν γνωρίζω ή τους ήξερα δια προσώπου μόνο και δεν είχαμε μιλήσει ποτέ. εδώ και με τον ίδιο τον Α. μιλάμε σπάνια, και είναι ζήτημα αν έχω γνωρίσει ή δει φατσικώς δύο φίλους του. 

μετά η κατάσταση έγινε κάτι σαν πάρτυ, ήρθε και ο Α., γινόταν φάση κάτι σαν εστιατόριο, με μακρόστερνα (έκανα αυτό το λάθος, αλλά τελικά μου άρεσε αυτή η λέξη - "μακρόστερνος" - πολύ μεγαλεπίβολη) τραπέζια - και κάποια στιγμή όλα κατέληξαν πάλι σε κάτι σαν περιπέτεια, στο κλασσικό μοτίβο που πρέπει να το έχω ξαναδεί - υπήρχε ένα ξενοδοχείο όπου έμενα σχετικά μόνιμα, ή για μεγάλα διαστήματα, και υπήρχε υπόγειο σαν εστιατόριο σε διπλανή πόρτα, και υπήρχε μια τουαλέτα εκεί που για κάποιο λόγο έδινα οδηγίες σε μια κυρία που θυμάμαι για το που είναι η τουαλέτα.

πριν λίγο μάλιστα προσπαθούσα να θυμηθώ αν στο όνειρο θυμάμαι κάποιο χαρακτηριστικό ή κάποιο αντικείμενο που να θυμίζει κάποιο δώρο - θα μπορούσα στην πραγματικότητα να βρω ένα τέτοιο δώρο ή κάτι που να του μοιάζει. θα είχε μια πολύ ωραία μεταφυσική χροιά. σου κάνω δώρο κάτι που είδα στον ύπνο μου να σου κάνω δώρο. τελικά επειδή δεν το θυμάμαι, δεν θα κάνω κανένα δώρο πάλι (επειδή η μνήμη είναι αυτή που μετουσιώνει πράγματα να αποκτούν διάσταση στον κόσμο μας ερχόμενα από τον κόσμο των ονείρων.. είπα μια μπούρδα κι εγώ)

κατά την διάρκεια της μέρας θυμήθηκα ότι κάποια στιγμή ο Α. δεν ήταν καλά, σαν να είχε φάει πάρα πολύ, και γύρω από το στόμα του ήταν ενας μεγάλος στρογγυλός λεκές από σάλτσα σαν να έτρωγε κάτι με τα μόύτρα που λέει ο λόγος. και δυσανασχετούσε. μετά δεν θυμάμαι τι έγινε.

Τ. emotional timeout.

στην πράξη όταν έκανα τα παραπάνω timeout, επέστρεφα στον κώδικά μου που μαζοχιστικά πειράζω (μπλα μπλα μπλά censored) (θυμήθηκα αυτό από το LSL1 - το πρώτο leisure suit larry, που το παίζαμε παιδάκια και μας φαινόταν και πολύ αστείο, βέβαια εγώ δεν θυμάμαι και κανέναν να μπορώ να μοιραστώ το γέλιο - παρά τα γραφικά εμείς τότε χτίζαμε κόσμους ολόκληρους από φαντασία - αχαχ ειδικά όταν είχες ένα τέτοιο αστείο μαύρο κουτί που μικραινε και μεγάλωνε - μην πω ότι τα πρώτα πορνό τα ζωγραφίζαμε εμείς οι ίδιοι - το δικό μου το θυμάμαι χαρακτηριστικά.)

No comments:

Post a Comment